Behruzbek Hamidov
O’Z-O’ZINI TANQID QILISH LAHZASI
Tasavvur qilaylik, o’smir o’g’li yomon o’quv natijalari uchun maktabdan haydab yuboriladi va Yagona davlat imtihoniga tayyorgarlikni o’tkazib yuboradi. Mening do’stlarimning o’g’li esa a’lo talaba, u nufuzli universitetning bepul bo’limiga o’qishga kirdi. Haqiqatan ham qalbingizda tirnash xususiyati yo’qmi? Va tashlab ketilgan ayol baxtli do’stiga va uni sevadigan eriga qarab, muvaffaqiyatsiz romantikadan keyin nimani his qiladi?
Qanchadan-qancha odamlar bunday vaziyatlarda boshqalar uchun shunchaki xursand bo’lishga qodir? Nega bu qadar oddiy emas? O’z muammolari fonida birovning farzandining muvaffaqiyati ona va otani yomon ota-ona kabi his qiladimi? Do’stning baxtli sevgisi og’riq va yolg’izlik tuyg’ularini kuchaytiradimi?
Ko’pincha hasad yanada “xunuk” tajribaga aylanadi – g’azablanish. A’lochi bo‘lgan bola imtihondan o‘ta olmadi va universitetdan haydaldi. Bir do’stimning eri uni hamkasbi bilan aldayapti. Bu dahshatli, lekin biz buni yoqtirishimizni his qilamiz … O’z-o’zimizga maqtovni tan olish hasaddan ham qiyinroq. Ammo atrofimizdagilar biz boshdan kechirayotgan narsalarni so’zlarimiz va yuz ifodalarimizdan “o’qishlari” mumkin. Va bu munosabatlarni mustahkamlashi, tanishlar va qarindoshlarning hamdardligini uyg’otishi yoki yangi do’stlarni jalb qilishi dargumon. Axir, hasad qilish juda yoqimsiz va halokatli.
Shuning uchun, hatto “oqilona egoizm” dan, bizning xotirjamligimiz va psixologik qulayligimiz haqida qayg’urib, biz halokatli tajribalardan xalos bo’lishga intilamiz. Ammo bunga oddiy rad etish orqali erishib bo’lmaydi – afsuski, bu shunday ishlamaydi. Siz ko’p ishlashingiz va mulohaza yuritishga, o’zingizni o’rganishga vaqt ajratishingiz kerak bo’ladi. Biroq, qiziqarli suhbatdosh bilan suhbatlashish har doim yoqimli – keling, biz doimo o’zimizni qiziqtiramiz deb umid qilaylik.
