Behruzbek Hamidov
Biz sheriklar, ota-onalar va do’stlar bilan bog’lanib, ular bilan ma’lum bir uslubda muloqot qilamiz. Bu ko’p jihatdan ota-onamiz bizga erta bolalikda qanday munosabatda bo’lganiga bog’liq. Agar onam ko’pincha u erda bo’lsa, bizga tasalli bersa, qachon ovqatlantirish yoki o’zgartirish kerakligini tushunsa, biz xavfsiz bog’lanishni rivojlantiramiz. Va keyin balog’at yoshida biz qoniqarli munosabatlarni o’rnatishimiz, shuningdek, ajralishlarni boshdan kechirishimiz mumkin.SINOVLARNI TOPSHIRING
1 -ilovaning eng nufuzli tadqiqotchilaridan biri Mario Mikulincer tushuntiradi: “Bizga bog’lanish uchun yaxshi (xavfsiz) biriktirma kerak emas, bu bizga davom etish uchun – o’qish, ishlash, yashash uchun kerak”, deb tushuntiradi. . Ota-onasi sovuqqon bo’lgan, ko’pincha bolani tashlab ketgan va uning ehtiyojlarini qondirmagan kishining bog’lanish uslubi boshqacha bo’ladi. Masalan, u (yoki u) munosabatlarga yopishib olishi, yolg’iz qolganda qattiq tashvishga tushishi, chidab bo’lmas ofat sifatida ajralishlarni boshdan kechirishi mumkin – bu tashvishli bog’lanishga o’xshaydi. Yoki aksincha, yaqinlik tuyg’ularidan, his-tuyg’ularni ifodalashdan va ba’zan umuman munosabatlardan qochadi – bu qo’shilishdan qochishdir.
