Ko’pincha biz boshqalar bilan munosabatlarga g’amxo’rlik qilish muhimligi haqida gapiramiz: ota-onalar, do’stlar, sheriklar. Ammo hayotda bitta munosabatlar mavjud, ehtimol eng asosiy rol – bu o’zingiz bilan bo’lgan munosabat. Har kuni ertalab oynaga qaraganingizda, nafaqat yuzingiz aksini, balki qalbingizning chuqurligini ham ko’rasiz. O’zingizni qanday his qilasiz? O’z fikrlaringiz bilan yolg’iz qolganingizda o’zingizga nima deysiz? 

Fikrlarimiz sukunatida o’zimiz bilan gaplashganimizdek, hayotimiz ham shunday. Ushbu ichki muloqot bizning munosabatimizni, e’tiqodimizni va harakatlarimizni shakllantiradi. Har safar biz o’zimizni eng kichik xatoga yo’l qo’yganimiz uchun tanqid qilsak yoki aksincha, og’ir kundan keyin o’zimizni qo’llab-quvvatlaymiz va rag’batlantirsak, biz o’z ichki dunyomizni mustahkamlaymiz. O’zimizga bo’lgan munosabatimiz orzularimiz, maqsadlarimiz va istaklarimiz bilan qanday munosabatda bo’lishimizni belgilaydi. Agar biz o’zimizni hurmat qilmasak va o’zimizni qadrlamasak, qanday qilib boshqalardan ham shunday qilishini kutishimiz mumkin? Bizning ishonchimiz, to’siqlarni engib o’tish qobiliyatimiz va hatto sevish va sevilish qobiliyatimiz o’zimizni qanday ko’rishimiz va idrok qilishimizdan boshlanadi. Ko’pchiligimiz ota-onamiz, o’qituvchilarimiz yoki tengdoshlarimizniki bo’ladimi, tanqidiy ovozlarni tinglab o’sganmiz. Va bu ovozlar, vaqt o’tishi bilan, agar biz ularni sezmasak va ularga qarshi turmasak, o’zimizniki bo’lishi mumkin. Buning uchun biz ichki dunyomiz ustida ongli ravishda ishlashimiz, e’tiqodlarimizdan xabardor bo’lish, zaif tomonlarimizni qabul qilish va kuchli tomonlarimizni nishonlashimiz kerak.

O’zingiz bilan bo’lgan munosabatingiz ustida ishlash bir kechada bajariladigan ish emas. Bu o’z-o’zini anglash, o’zini o’zi qabul qilish va oxir-oqibat o’zini sevishning davom etayotgan jarayoni. Bu tanqid va hukmdan ko’ra sevgi va qabulni tanlab, har kuni qiladigan sayohatimiz. Unutmang: butun umringizni birga o’tkazadigan yagona odam – bu o’zingiz. Ushbu munosabatlarga vaqt va kuch sarflashni boshlang va natijalar albatta bunga arziydi. Har birimizda kunlarimizni yorituvchi, issiqlik va yorug’lik beruvchi uchqun bor. O’zingiz bilan bo’lgan munosabat, bu yorug’lik o’chmasligiga ishonch hosil qilishdir, shunda u har kuni yorqinroq va yorqinroq bo’ladi. Ichki his-tuyg’ularimizga e’tibor berib, biz nafaqat o’zimizni qadrlashni, balki har bir daqiqada quvonch topishni ham o’rganamiz.