Siz qilgan xatolaringizni tahlil qilmasdan, ularni qayta-qayta takrorlashingiz mumkin. Ammo o’tmish haqida o’ylashga moyil bo’lsak-chi? Muvaffaqiyatsizliklar sabablarini tahlil qilish va bir xil yozuvni cheksiz o’ynab qolib ketish o’rtasida juda katta masofa bor “Agar shunday qilsam nima bo’ladi”.

Bunday fiksatsiyaga qarshi ogohlantirish tom ma’noda vaqt kabi qadimgi. O‘z ona shahri Sado‘m devorlariga qaytmaslik haqidagi va’dasini buzgan va tuz ustuniga aylangan Lutning rafiqasi haqidagi Bibliyadagi afsonani o‘tmishga ko‘p ortga qaytmaslikka o‘rgatuvchi masal sifatida o‘qish mumkin.

Biroq, bu afsona yaratilganidan beri o’tgan ming yillar odamlarning endi mavjud bo’lmagan narsaga intilish tendentsiyasini o’zgartirmadi.

Ehtimol, faqat ilmiy-fantastik romanlardagi vaqt mashinasi bizni o’tmishga qaytara oladi. Shunga o’xshash syujetli kitob muallifi bo’lish – bu ortda qolgan vaziyatlarni aqliy ravishda aniqlashning deyarli yagona asosidir. Aytgancha, bu ham melankoliya uchun yaxshi davo. Ammo ozchilik roman yozadi, o‘tmishdagi nochorlikdan behuda pushaymon bo‘lib qolganlar esa sanoqsiz.

BIRINCHI MASLAHAT: QADAM TASHLANG

Mutaxassislarning tavsiyalarini bitta ko’rsatmaga qisqartirish mumkin: “tur va bor.”

Bir qarashda bu so’zlar juda umumiy tilakdek tuyuladi. Qaerga va nima uchun, biz o’zimizdan so’raymiz va minginchi marta og’riqli xotiralar botqog’iga sho’ng’iymiz. Biroq, psixoterapevtlarning hayotiy inqirozlarni bartaraf etishning birinchi qadamlaridan biri sifatida jismoniy faollikni oshirishni tavsiya qilishlari bejiz emas.