Izzattillo Islomov
| O’zingizni boshqalar bilan solishtirish |
Birinchidan, har birimiz noyobmiz.
Har birimizning kuchli va zaif tomonlarimiz, turli qobiliyat va imkoniyatlarimiz bor.
O’zimizni boshqa odamlar bilan solishtirganda, biz barcha bu farqlarni e’tiborsiz qoldiramiz va muvaffaqiyat kabi bir mezonga ko’ra taqqoslaymiz.
Bu yondashuv noto’g’ri, chunki muvaffaqiyat turli xil ko’rinishlarga ega va har bir inson uchun butunlay individual bo’lishi mumkin.
O’zingizni boshqalar bilan taqqoslash salbiy his-tuyg’ularga va o’ziga ishonchsizlikka olib kelishi mumkin.
Agar biz doimo muvaffaqiyatli yoki malakali bo’lib ko’rinadigan boshqa odamlarni ko’rsak, o’zimizni past va qoniqarsiz his qila boshlashimiz mumkin.
Doimiy ravishda boshqalarga o’xshash bo’lishni xohlash, o’z-o’zini anglashni yo’qotishga va biz kimligimiz uchun rad etilishidan qo’rqishimizga olib kelishi mumkin.
Nega o’zimizni boshqalar bilan solishtirish sog’lom faoliyat emas, chunki biz faqat boshqalarning tashqi ko’rinishini va ularning yutuqlarini ko’ramiz, lekin ichimizda nima sodir bo’layotganini bilmaymiz.
Biz ularning tarixini, muammolari va muvaffaqiyatsizliklarini bilmaymiz.
Shunday qilib, biz o’zimizni boshqalar bilan solishtirganda, biz faqat ularning zohiriy muvaffaqiyatlariga qaraymiz, lekin biz ularni bu natijalarga olib kelgan hamma narsani hisobga olmaymiz.
Shuning uchun biz o’zimizni boshqalar bilan solishtirish o’rniga, o’zimizni yaxshilashga, o’z mahoratimiz va qobiliyatimizni rivojlantirishga e’tibor qaratishimiz kerak.
Biz o’zimizga hasad qilish yoki o’zimizdan norozi bo’lish o’rniga, avvalgidan yaxshiroq bo’lishga intilishimiz kerak.
Shuni yodda tutish kerakki, har bir insonning o’z yo’li va o’z maqsadlari bor va bizning yutuqlarimiz faqat o’zimiz va o’z me’yorlarimiz bilan o’lchanishi kerak.
O’zingizni boshqalar bilan solishtirish – bu faqat baxtsizlik va norozilikka olib keladigan tuzoq.
Biz o’zimizni kimligimiz uchun qadrlashimiz va sevishimiz va boshqalarning me’yorlari va ideallariga ergashish o’rniga, o’z baxtimiz va muvaffaqiyatimiz uchun harakat qilishimiz kerak.
Taqqoslashdan voz kechish orqali biz o’zimizni rivojlantirish va o’zimizni o’zimiz kabi qabul qilish uchun eshik ochamiz.
