Behruzbek Hamidov
Ko’pchiligimiz vaqti-vaqti bilan hayotimizda biror narsani o’zgartirish g’oyasini o’ylab topamiz, lekin kam odam buni qilishga jur’at etadi. Biz tanish marshrutni o’zgartirishga jur’at eta olmaymiz, qulaylikni qurbon qilishni xohlamaymiz, qarindoshlar, do’stlar, hamkasblar tomonidan tushunmovchiliklardan qo’rqamiz, biz shunchaki notanish joyga tushib qolishdan qo’rqamiz.
O’zidan qochish istagi go’dakday tuyulishi mumkin. Lekin, birinchidan, bu har doim ham shunday emas: ba’zida biz o’z hayotimizning mukammal sozlangan mashinasida topamiz va biz zerikamiz. Hech qanday qiyinchilik yo’q.
Biz o’zimizni Tove Yanssonning “Sehrgarning shlyapasi” kitobidagi Xemulen kollektori o’rnida topamiz, u to’satdan o’zining markalar kollektsiyasi mukammal ekanligini va endi hech narsaga intilmasligini angladi.
Ikkinchidan, agar biz haqiqiy istaklarimiz bilan aloqani yo’qotgan bo’lsak, yangi “yig’ish nuqtasi” ni izlash yordam beradi. Yangi rolni amalga oshirish va “ko’nikish” jarayonining o’zi ilgari odatlar va majburiyatlar yuki ostida ko’milgan g’ayrioddiy iste’dod va qobiliyatlarni kashf etishga yordam beradi.
Harakat qilishdan oldin, tayyorgarlik ko’rish muhimdir.
HAQIQATAN HAM O’ZGARTIRISH KERAKMI YOKI YO’QLIGINI BILIB OLING
Boshqa muhim qarorlarda boʻlgani kabi (turmush qurish, farzand koʻrish, taʼlim olish) ham hayotingizni oʻzgartirishga majbur boʻlishi mumkin. Agar sherigingizga yoqmasa yoki hamkasblaringizning qarashlariga to‘g‘ri kelmasa, o‘z hayotingizdan voz kechishga tayyor bo‘lsangiz, bu o‘ylash uchun sababdir: bu siz uchun haqiqatdan ham qadrlimi?
