To’satdan bugun 1 sentyabr ekanligini esladim va bu meni “Bolalik qachon ketadi?” Maqolalar yozishga undadi. Yaqinda menga so’nggi qo’ng’iroqdan fotosurat ko’rsatildi, bu 1976 yilda maktabni tugatgan bitiruvchilar sinfi edi. Men hayratda qoldim, bu bolalarning yuzlarida “Biz hayot haqida hamma narsani bilamiz” degan yozuv bor edi. Bu bilan nima demoqchiman, lekin ularning ko’zlari “Bolalik o’tdi” deganini. Darhaqiqat, keksa avlod bilan muloqotda bo’lganimda, men ko’pincha “Bizning hayotimizda hamma narsa oldindan belgilab qo’yilgan”, “O’shanda hamma narsa aniq edi”, “Men bundan keyin nima bo’lishini bilardim” kabi iboralarni eshitdim. Ular haqiqatan ham hayotlari qanday o’tishini bilishardi, u erda hamma narsa aniq va mantiqiy edi. Va odamlar ancha oldin o’sgan.

90-yillarda tug‘ilgan avlodimiz bunchalik erta ulg‘ayishga shoshilmayapti. U 1-kursda ham, 3-5-da ham, hatto universitetda o’qigandan keyin ham bolalar bo’lib qoladi. Aytgancha, shu asosda, ota-onalar va bolalar bir-birini tushunolmaganda, avlodlar o’rtasidagi ziddiyat ko’pincha yuzaga keladi. Ammo ota-onalar farzandlari boshqa vaqtda katta bo’lishini unutishadi. Bugungi kunda hech narsa aniqlanmagan va bu davlatlar o’rtasidagi xalqaro munosabatlarning eng yuqori darajasidan ma’lum bir oilaning mahalliy holatiga o’tadi. Dunyo shunday holatdaki, ertaga nima bo’lishini hech kim bilmaydi. Barcha darajalar qo’lda. Vaziyat biz ko’nikish uchun vaqtimizdan ko’ra tezroq o’zgarmoqda va ba’zida nima bo’layotganini tushunib yetamiz.

Bugungi kunda katta bo’lish hatto xavfli deb aytish mumkin. Ehtimol, hamma buni tushunmaydi, lekin ko’pchilik buni his qiladi. Chunki, siz voyaga yetganingizdan so’ng, siz harakatchanlik, aqliy hushyorlik, hayotingizni tezda o’zgartirish qobiliyatini yo’qotdingiz. Siz suyaklanganga o’xshaysiz va biz fizikadan bilamizki, agar ob’ekt qattiq bo’lsa, uni osongina sindirish mumkin. Ammo siz plastik bo’lsangiz, tezda qayta qurishingiz mumkin, sizni sindirish ancha qiyin.

Bu har doim va hamma joyda aldash va o’ynash kerak degani emas. Bu shuni anglatadiki, bugungi kunda to’liq o’sish kerak emas, bu foydali emas va hatto foydasiz. Bugungi kunda eng muvaffaqiyatli bo’lganlar muvozanatni topa oladigan, bolani o’zida saqlay oladigan va qiyin paytlarda omon qolganlar bo’ladi.

“Bolalik qachon ketadi?” Degan savolga javob berib, biz uni tark etishga ruxsat berganimizda u ketadi. Shuning uchun, uning ketishiga yo’l qo’ymang, 1 sentyabr kuni bolalar bayrami har doim sizda yashiringan va bu dunyoni chin dildan quvonish va sevish imkonini beradigan bolani eslatib tursin.

Manba:b17.ru