Qo’rquv mexanizmlari
Qo’rquv boshqa motivatsion hodisalar kabi taxminan bir xil mexanizmlarga ega. Ular miyaning ma’lum joylarini qo’zg’atishi bilan bevosita bog’liq bo’lib, ular mash shakllanishining keyingi faollashuvi uchun javobgardir. Bu tuzilish bir-biriga bog’langan, shuningdek, tarmoqlangan nerv tolalarini o’z ichiga oladi. Aynan u muayyan vaziyatlarda qo’rquv paydo bo’lishida faol ishtirok etadi.
Ko’pincha odamlar qo’rquvning o’zi asosiy turtki bo’lgan vaziyatlarga duch kelishlari mumkin. Bu vaqtda tananing boshqa barcha muhim ehtiyojlari shunchaki ishlashni to’xtatadi. Bu holat miyaning ayrim markazlari faoliyatining pasayishiga olib kelishi mumkin. Misol uchun, agar odam haddan tashqari qo’rquvni boshdan kechirsa, harakat qilish qobiliyatini yo’qotadi. Ba’zida qo’rquv, aksincha, miyaning ayrim qismlarini haddan tashqari faollashishiga olib keladi, keyin esa odam juda faol va hayajonli bo’ladi.
Qo’rquv gormonlari
Inson qo’rqqanida, tanada maxsus gormonlar va peptidlar deb ataladigan ba’zi molekulalar ajralib chiqa boshlaydi. Har bir inson adrenalin va norepinefrin kabi gormonlar haqida bir necha bor eshitgan. Adrenalin tez yurak urishini keltirib chiqaradi, tomirlar, mushaklar va shilliq pardalar reaksiyaga kirishishiga, o’quvchilarning kengayishiga olib keladi. Gormon tananing stressli vaziyatga tezda moslashish qobiliyatiga ega bo’lishi uchun kerak. Adrenalin ham skelet mushaklari faoliyatini yaxshilaydi.
O’z navbatida, norepinefrin neyrotransmitter vazifasini bajaradi. Tanadagi uning miqdori odam stress yoki shok holatida bo’lganida tez o’sishni boshlaydi. Gormon vazokonstriksiyaga, qon bosimining sezilarli darajada oshishiga olib keladi. Bu adrenalin kabi uzoq davom etmaydi.
Qo’rquv sabablari
Qo’rquv, og’riq kabi, psixikaning himoya mexanizmi sifatida ishlaydi. Shunisi e’tiborga loyiqki, har bir alohida holatda qo’rquv xatti-harakatlarga turli yo’llar bilan ta’sir qiladi. Agar qo’rquv juda kuchli bo’lmasa, unda vaziyatni barqarorlashtirish va nomaqbul xatti-harakatlaringiz bilan kurashish juda oson bo’ladi. Ammo odam kuchli qo’rquvga duch kelganida, bu holda o’ylash juda muammoli bo’lib qoladi va o’z xatti-harakatlarini nazorat qilish deyarli mumkin emas. Qo’rquvning sabablari juda boshqacha bo’lishi mumkin. Bu o’tkir qo’rquv yoki haqiqiy fobiya bo’lishi mumkin. Masalan, odam balandlikdan qo’rqishi yoki omma oldida gapirishi yoki biron bir kutilmagan harakat, baland ovoz tufayli qo’rqib ketishi mumkin.
Qoida tariqasida, qo’rquv holatida subkortikal limbik tuzilmalar miyada ishlay boshlaydi. Ularning ishlashi to’liq avtomatik rejimda amalga oshiriladi va dastlab ularning ta’siri ostida odam qo’rqib ketadi va shundan keyingina vaziyatni yoki bunday holatni qo’zg’atgan voqeani tahlil qiladi.