Elena, savolingiz va bizga ishonganingiz uchun rahmat. Agar men sizning maktubingizdan to’g’ri tushungan bo’lsam, unda siz onangiz sizni payqashini va sizni qadrlashini juda xohlaysiz. 

Men sizni qo’llab-quvvatlamoqchiman. Darhaqiqat, o’z onasi o’z farzandini nafaqat uning foydasiga solishtirsa, balki uning xatolari va kamchiliklarini ham ko’rsatsa, bu juda xafa, shuningdek, juda g’azablangan, g’azablantiradigan va g’azablantiradi. Va shuningdek, birovning fikriga asoslanib, kimnidir biror narsada ayblaydi. Bu dahshatli.

Siz o’ylaganingizda yoki hammasini aytganingizda ichingizdagi barcha his-tuyg’ularga haqlisiz

Siz xudbin emassiz. Bolalar doimo ota-onalari ular bilan faxrlanishlarini, ularni sevishlarini va maqtashlarini xohlashadi. Onangizning e’tiborini o’zingizga qaratmoqchi bo’lsangiz, ajabmas. Takror aytaman, bu xudbinlik haqida emas, siz birinchi navbatda onangizga kerak va e’tiborga loyiq bo’lishni xohlayotganingiz haqida, lekin negadir u buni ko’rmaydi yoki tushunmaydi. 

Afsuski, biz bu xatti-harakatning sabablarini bilmaymiz va hech qachon bilishimiz dargumon. Ehtimol, bu sizni yaxshiroq qilish va to’g’ri yo’nalishda harakat qilish uchun qandaydir strategiyadir. Yoki u butun umri davomida shunday tarbiyalangan va u sizni xuddi shunday tarbiyalashni zarur deb hisoblagan va hozir ham shunday deb hisoblaydi. Yoki u o’ziga xos ideal bola obrazini o’ylab topdi va siz bunga mos kelmaysiz. 

Mutlaqo juda ko’p turli xil tushuntirishlar bo’lishi mumkin, ammo bularning barchasi sizning onangizning muammolari, sizniki emas

Biz hammamiz boshqachamiz va boshqa odamlar bilan taqqoslash mutlaqo noto’g’ri. Siz Galya yoki jiyaningiz kabi bo’lishingiz shart emas, ayniqsa onangiz kabi – siz boshqachasiz. Yomon bo’lish ma’nosida emas, balki shunchaki boshqacha – boshqa hech kimga o’xshamaydi va bu sizning katta plyusingiz.

Onangga o’xshamaganing uchun o’zingni aybdor deb yozasan. Nega siz unga o’xshash bo’lishingiz kerak? Yuqorida yozganimdek, siz butunlay boshqacha odamsiz, o’z fe’l-atvoringiz, fikringiz, hayotga, pulga va boshqa masalalarga munosabatingiz bilan. Siz unga biror narsaga loyiq ekanligingizni isbotlay olmasligingizni yozasiz. Shu nuqtada to’xtashga harakat qiling va o’zingizga bir nechta savol bering: 

• Nega unga biror narsani isbotlashing kerak?
• Unga nimanidir isbotlaganingizni qayerdan bilasiz? 
• Bu dalil sizga qanchalik kerak?

Siz allaqachon mustaqil kattalar ayolsiz va agar siz hech kimga biror narsani isbotlashingiz kerak bo’lsa, unda faqat o’zingizga va boshqa hech kimga emas. Esda tutish kerak bo’lgan yana bir muhim narsa shundaki, agar ota-onamiz bizni boshqa birov bilan solishtirsa yoki asossiz ravishda bizni biror narsada ayblasa, masalan, biz ular kabi emasmiz, bu bizning chegaralarimizni juda zaharli buzishdir. 

Sizning hayotingiz boshqa odamlarning stereotiplariga mos kelmasligi kerak, qanday yashashni o’zingiz hal qilasiz. Ota-onalar, albatta, o’z fikrlarini bildirish huquqiga ega, ammo bu hammasi. Agar ular o’z g’oyalarini bizga majburlashga harakat qilsalar, biz ularni “I-xabarlar” orqali og’zaki ravishda to’xtata olamiz.

Bu shunday ko’rinishi mumkin: “Meni Galya bilan solishtirganda, men xafagarchilik, g’azab, g’azab va sizni yoqtirmaslikni his qilaman. Iltimos, buni qilmang, meni boshqalar bilan solishtirmang. Agar menga biror narsa aytmoqchi bo’lsangiz, men haqimda gapiring va nima uchun bunday deb o’ylayotganingizni faktlarni keltiring.”

O‘zingni yaxshi o‘qigan odamsan, musiqada ikki darajali, iste’dodi bor deb yozasan. Siz kopiraytersiz va qandaydir muvaffaqiyatlarga erishdingiz. 

Menimcha, bu sizning juda kuchli ekanligingizni va onangizning yordamisiz ko’p narsaga erishganingizni ko’rsatadi.

Shuning uchun menda yana bir savol bor edi: kimgadir biror narsani isbotlash uchun kuchingizni sarflash mantiqiymi? Hozircha bu tuzoqqa o’xshaydi. Siz onangizning roziligini olish uchun kuch va kuch sarflaysiz va buning evaziga ular sizdan ko’proq narsani so’rashni boshlaydilar. Shunday qilib, siz chiqishga kuchingiz yo’qdek tuyuladigan doirada. 

Afsuski, onangiz hech qachon sizga kerakli yordam va yordam bera olmasligini anglab yetsangiz, undan chiqishingizga yordam beradi. Men buni qilish juda qiyin va og’riqli ekanligini tushunaman, shuning uchun men sizga quyidagi variantni taklif qilaman.

Birinchidan, siz voyaga etgansiz va siz o’zingiz uchun har doim etishmayotgan kattalar yordami va yordamiga aylanishingiz mumkin. Buni qaerdan boshlash kerak:

1. O’z his-tuyg’ularingiz va bilimlaringizga ishoning

• Ota-onangiz qanday qilishni xohlasangiz, o’zingizni maqtashni boshlang, 
• Har qanday tashabbusda o’zingizni qo’llab-quvvatlang 
• Xatolardan qo’rqmang va hech kim sizni tanqid qilishiga yo’l qo’ymang – nafaqat o’zingizni, balki boshqalarni ham.
• O’zingizni hech kim bilan solishtirmang.

Har birimiz o’zimizning kuchli va zaif tomonlarimiz bilan mutlaqo noyob shaxsmiz. Hamma narsani yaxshi va to’g’ri bajaradigan odam yo’q. Har birimiz individual va go’zalmiz.