Lacanning oyna bosqichi haqida
Kecha men do’konda onamning bir qizchaga ko’zgu oldida “qiyshayish” odobsiz va xunuk ekanligini aytganini eshitdim. 
Ona chaqaloqni qo’lidan ushlab turdi va hozir uning qizi sovuq oyna yuzasida boshqacha aks etgan holda, o’zining asosiy savollariga javob olayotganiga shubha qilmadi: “Men aslida qandayman (old, yon va orqa)?” 
“Boshqalar meni qanday ko’rishadi?” 
va “Bu haqiqatan ham menmi?”
Jak Lakanning fikriga ko’ra, shaxsiyatning barcha chegaralari, ehtiyojlari va istaklari, shuningdek, kimligingiz va boshqalardan qanday farq qilishingizni tushunish uchun asos bo’ladigan shaxsiyat shakllanishining asosiy bosqichlaridan biri bu ko’zgudir. bosqich. 
Bu kelajakning o’ziga xos matritsasi.
6-18 oyligida bola birinchi marta ko’zguda o’z aksini topadi, uni o’zining mulki deb biladi va unga munosabat bildira boshlaydi. 
Shu paytgacha uning o’zini idrok etishi yirtilgan va turli bo’laklardan iborat: mana oyoqlar, mana qo’llar, mana tananing old qismi… va oyna orqali o’zining qiyofasi birlashtirilib, bir-biriga aylanadi. ajralmas va boshqa odamlardan ajralib turadi.
Ammo hamma narsa shundaki, biz har safar oynaga qaraganimizda, biz nafaqat o’zimizni, balki bizga qaraydiganni ham topamiz. 
Yoki oldin ko’rgan. 
Oynaning ruhiy konstruktsiyasi ikki tomonga ega. 
Bir tomonda tasvir bor – biz uning aksida o’zimizni shunday ko’ramiz; 
va boshqa tomondan, o’zimiz haqidagi fikrlar, boshqa odamlarning biz nima ekanligimiz va nima bo’lishimiz kerakligi haqidagi so’zlari orqali shakllanadi. 
Ko’zgu – bu “boshqalar to’g’risida” shakllangan o’zi haqidagi haqiqiy tasvir va fikrlar o’z g’oyasi shaklini olgan holda birlashtiriladigan maydon.
Lakanning ko’zgu bosqichining ma’nosi shundaki, biz o’zimizni qaerda ekanligimizni emas, balki o’zimizni boshqalarda “aks etgan” joyda topamiz, bu erda o’z O’zligimiz va Qaytish Meni birlashishi sodir bo’ladi. 
Va shunday vaziyatlar bo’ladiki, o’z menim negadir rivojlanmagan yoki yo’qolib qolsa, keyin ko’zguda uning o’rnini Boshqaning O’zi egallaydi – o’zidan norozilik va o’zini boshqalar bilan taqqoslash mavzusi paydo bo’ladi: ” Men o’z ko’zim bilan ko’zguga qarayman, lekin u erda boshqa odamni ko’raman.” “Bu ko’rinish” …