1.U BOSHQALARNI AYBLASHGA MOYIL

Sevgisiz yashaydigan odam yuzaga keladigan muammolar uchun boshqalarni ayblashga moyil bo’ladi – shu bilan birga u o’z xatolarini sezishni va mas’uliyatni o’z zimmasiga olishni istamaydi. U vaziyatlarga va shaxslararo munosabatlarga faqat o’z manfaati prizmasi orqali qaraydi.

2. XATOLARINGIZ UCHUN JAVOBGARLIKNI OLISHGA TAYYOR EMAS

Yuqorida aytib o’tganimizdek, chinakam seva olmaydigan odam o’z xatolari uchun javobgarlikni o’z zimmasiga olishga qodir emas. U o’z qilmishlarini deyarli sezmaydi, qanday qilib murosaga kelishni bilmaydi va har doim o’jarlik bilan turib oladi. Bu mantiqan to’g’ri: agar inson shu qadar cheklanganki, hatto o’zini ham seva olmasa, qanday qilib xatolarini ko’radi? U hatto urinmaydi.

3. DOIM UZR IZLASH

Oldingi alomat bilan chambarchas bog’liq: o’z xatolarini tan olmay, bunday odamlar o’zlarining xatti-harakatlari uchun turli bahonalar bilan kelishadi. Masalan: “Xafa bo’lmang, men juda ko’p ichdim” yoki “Bu meni doimo g’azablantirganingiz uchun!” Haqiqatan ham u o’zining odamiy qiyofasini yo’qotadigan darajada g’azablanganmi? Bechora uzr!

4.ODAMLARDAN OSONGINA VOZ KECHADI

U endi foydali va qiziqarli bo’lmagan narsalardan xalos bo’lishga hech qanday shubha qilmaydi va zerikarli munosabatlar ko’pincha bu ro’yxatda bo’lishi mumkin. U boshqa odamning his-tuyg’ulariga befarq munosabatda bo’ladi, chunki eng muhimi, uning foydasi va zavqidir.

5. O’ZGARISHNI XOHLAMAYDI

Muhabbatdan yiroq inson o‘z muammolarini ko‘ra olmagani uchun hech qanday o‘zgarishlardan ma’no ko‘rmaydi.

6.MULOQOT QILISHGA TAYYOR EMAS

Sevishga qodir emasligi, shuningdek, umumiy yopiqligi va cheklovlari tufayli u kamdan-kam hollarda ochiq suhbatlashishga jur’at etadi. Bunday odam salbiy his-tuyg’ularning bosimi chidab bo’lmas holga kelgunga qadar o’z ichida norozilik va norozilikni to’playdi. Va keyin portlash sodir bo’ladi.