Elena, siz hayotining so’nggi daqiqalarida onangiz bilan birga edingiz, aniqki, u sizga hech narsa aytolmadi, chunki u nima bo’layotganidan deyarli bexabar edi. U bu imo-ishorani bu dunyoning yarmidan qolganida qilgan. Endi uning yordami bilan aytmoqchi bo’lgan narsani izohlab bo’lmaydi. Ehtimol, u o’z fikrlarini aniqroq etkazish uchun kuchga ega emas edi.

Menimcha, u so‘nggi kuchini la’natga sarflamaydi. Ehtimol, bunday paytda odamning la’natlashga vaqti yo’q, chunki o’lim va o’lim juda qiyin jarayon. U qo‘lidan kelganicha siz bilan xayrlashdi, o‘zida kuch bor ishora bilan.

Agar ko’p vaqt o’tgan bo’lsa va siz bu imo-ishora haqida o’ylashni davom ettirsangiz, onangizdan qanday xabar olishni xohlayotganingizni o’ylab ko’ring. Ehtimol, munosabatlaringizda tushunarsiz narsa bor. Endi siz kerakli so’zlarni eshita olmaysiz, lekin ular nima bo’lishi mumkinligini tasavvur qilib, o’zingizni yaxshiroq tushunishingiz mumkin.

Onangizga xat yozishga harakat qiling, unga o’z tajribangiz haqida gapirib bering va uning oxirgi ishorasi siz uchun qanchalik muhimligini ayting. Bu sizning his-tuyg’ularingizni bo’shatishga, sizga nima bo’layotganini aniqlashtirishga va sevganingiz bilan munosabatlarni tugatishga yordam beradi.