Birinchi jumlada siz nima uchun o’zingizni noqulay va ruhiy tushkunlik yoqasida bo’lgan oilaga tushib qolganingizni qisman tushuntirasiz. Siz “shunchaki kerak bo’lgani uchun” turmushga chiqdingiz. Kimga kerak? Sabab? Siz o’zingiz bu nikohni xohlamagan edingiz, shekilli, shuning uchun siz bu odam bilan qanday yashashingiz haqida hayron bo’lmagansiz.

Bo’lajak turmush o’rtog’ingizni yaxshi bilarmidingiz? Nikohdan oldin munosabatlaringiz qanday edi? Nega birinchi farzandingizni dunyoga keltirdingiz? Va ikkinchisi? Ularning orasidagi yosh farqi qancha? Ularni tarbiyalashda ikkalangiz ham birdek qatnashasizmi? Farzandli bo’lganingizdan keyin eringiz bilan munosabatlaringiz o’zgarganmi?

Siz ta’riflagan narsaga qaraganda, sizning eringiz ham katta muhabbat tufayli emas, balki o’ziga xos sabablarga ko’ra turmush qurgan. Uning “sifatli ayollar” haqidagi iborasi nimani anglatadi? Siz “sifatsiz”misiz? Bu qanday? Ushbu iborani eshitganingizda qanday his qilasiz? Nega eringizga shunday yo’l tutishga va siz bilan shunday gaplashishga ruxsat berasiz? Yoki bundan ham yomoni, sizga e’tibor bermang va savollaringizga javob bermang.

Sizning oiladagi rolingiz qanday? U nimaga asoslanadi? Nima uchun yashaysiz? Sizda bolalar, yashash joyi va ishdan tashqari umumiy narsa bormi? Agar yo’q bo’lsa, siz shunchaki qo’shni va hamkasbsiz. Sizningcha, oila shunday bo’lishi kerakmi? Oilangiz uchun qanday kelajakni ko’rasiz? Eringiz bilan munosabatlaringiz qanday rivojlanadi? Bolalar sizga qarashganda qanday qadriyatlarni qabul qiladilar va ular katta bo’lganlarida qanday oilalarni yaratadilar?

Har safar kimnidir rozi qilish uchun biror narsa qilsak, biz qalbimizning bir qismini sotamiz.

Siz o’zingizni depressiyaga olib ketayotganingizni yozasiz. Ammo, aslida, siz bu yo’lni shunchaki zarurat bo’lganligi uchun turmush qurishga qaror qilgan paytda boshladingiz. Har safar kimnidir rozi qilish uchun biror ish qilsak, o‘z manfaatlarimizni hisobga olmasdan, o‘z nafsimizni, shaxsiyatimizni qadrsizlantirmay, qalbimizning bir parchasini sotgan bo‘lamiz.

Olti yil davomida siz inertsiya bilan yashadingiz, chunki “bu shunday” va “shunday bo’lishi kerak”. Natijada, kutilgandek, biz eringizning sizga hech qanday qiziqishi yo’qligini va sizda unga qiziqish yo’qligini anglaganimizda, biz eng yuqori nuqtaga keldik. Endi oilani saqlab qolishning hojati yo’qligini tushunish keldi, chunki bunday oila yo’q. Sizning orangizda hech qanday umumiylik yo’q, bundan tashqari, sizning eringiz sizni e’tiborsiz qoldirishga va boshqa ayollar bilan bema’ni munosabatda bo’lib, kaustik izohlar bilan sizni qadrsizlantirishga imkon beradi.

Siz tez-tez “bu to’g’ri ish” bo’lgani uchun biror narsa qilasizmi? Haqiqatan ham nimani xohlaysiz? Ehtimol, hozir o’zingizning ichingizga qarash va o’zingiz bilan hisoblashishni boshlash vaqti keldi. Siz qanday hayotdan zavqlanasiz? Ushbu savollarga javob berish orqali siz oilangizni saqlab qolishga arziydimi yoki yo’qligini tushunasiz. O’zingizni yaxshiroq bilishingizni va tushunishingizni va o’zingizni qulay va qulay his qiladigan tarzda yashashingizni tilayman.