Ammo aslida hamma narsa unchalik oddiy emas: tug’ilgandan keyin biz ota-onamizga bog’liqmiz, keyin esa boshqa odamlarga – o’qituvchilarga, do’stlarga, sheriklarga bog’lanib qolamiz. Boshqa birovga muhtoj bo’lish odatiy holdir. Biror kishi, masalan, sherigisiz yashashga qodir, lekin u bilan yashashni tanlaydi, chunki bu yaxshiroq.

Hayotimizni nazorat qilishni yo’qotganimizda hamma narsa giyohvandlikka aylanadi – u kimgadir yoki nimagadir o’tadi. Spirtli ichimliklar alkogolli odamni shunday boshqaradi – uning “chaqiruviga” javob bermaslik qiyin bo’ladi, usiz olib tashlash boshlanadi. Sevgiga qaram bo’lgan odam, sherigi uydan chiqib ketganda ham vahima qo’zg’atishi va usiz har qanday vaqtni o’tkazishni istamasligi mumkin. Ushbu kontekstda mijoz va psixolog o’rtasidagi munosabatlar bundan mustasno emas. 

PSIXOTERAPIYAGA (NO) SOG’LOM BOG’LIQLIK

Sog’lom bog’lanish psixoterapiyada yaxshi belgidir. Bu psixolog bilan ishlashda taraqqiyotni ko’rsatadi va uni oldinga siljitishga yordam beradi. Psixoanalitiklar buni transfer deb atashadi. Ammo, agar siz 25 yil davomida haftasiga uch marta psixologga tashrif buyurgan bo’lsangiz, ehtimol o’zingizga savol berish vaqti keldi: “Men giyohvandmanmi?” 

Quyidagilar mutaxassisga nosog’lom bog’lanishni ko’rsatishi mumkin:

• Sizda pulingiz yetarli emas, lekin siz psixolog bilan uchrashishda davom etasiz
• Siz o’zingizni sezilarli darajada yaxshi his qilasiz, lekin seanslar sonini kamaytirmang,
• Siz doimo psixolog haqida o’ylaysiz, uning ishtirokida orzularingiz bor,
• Biror narsa qilayotganda, siz tez-tez hayron bo’lasiz: “Mening psixologim nima deydi?”

Psixoterapiya bilan shug’ullanish butun hayotingizning emas, balki uning bir qismi bo’lishi kera