Muallifdan: Ushbu maqola mazmuni jihatidan bir-biridan farq qiladigan, ammo psixologik asoslari va psixologik mexanizmiga o’xshash ikkita hikoyani o’z ichiga oladi. Ikkala holatda ham mijozlar kayfiyatning buzilishi bilan murojaat qilishdi: “Men hech narsa qilishni xohlamayman, hech narsa meni xursand qilmaydi, men normal ishlay olmayman”.
Shunday voqealardan biri ajrashgandan keyin ikki yoshli o’g’lining onasi bo’lgan yosh ayol bilan sodir bo’ldi. U shunday deydi: “Erim bilan men 4 yil birga edik. U murakkab oiladan chiqqan murakkab inson, men uni psixologik jihatdan qo’llab-quvvatladim. Bir necha marta janjallar, janjallar, hatto janjallar ham bo’lgan. Ikki hafta oldin u endi bu munosabatlarga muhtoj emasligini va boshqa ayol borligini aytdi. Vaziyat moddiy jihatdan qiyin, ish izlashim kerak. Ammo mening rezyumeimni ish beruvchilarga yuborishga ham kuchim ham, xohishim ham yo‘q. Erim ta’tilga chiqdi, hech qanday pul qoldirmadi va suhbatdan qochadi ».
Mijoz (uning ismi Sonya bo’lsin) deydi: “Men uni hech bo’lmaganda tushunishni xohlayman”, “U nima uchun bunday qilayotganini tushunmayapman”, “Men uning ota-onasi qiyin oilasi borligini tushunaman, ehtimol bu erdan kelib chiqqandir. ”.
Quyida suhbatimizning kvintessensiyasini dialog shaklida beraman:
T: Siz u haqida doim gapirasiz, sizning e’tiboringiz o’zingizda emas, unda… Bu iboralarni aytganingizda o’zingiz nimalarni boshdan kechirasiz? Sizning tanangiz qanday his qiladi?
K: Og’riq. Xiyonat. Men bu oilaga, bu munosabatlarga ko’p sarmoya kiritganman. Yaxshi oila bo’ladi, bir-birimizni qo’llab-quvvatlaymiz, deb umid qilgandim.
T: Tugallanmagan ko’p narsa qolgandekmi? Siz uchun nima ideal bo’lar edi, bu vaziyatda nima bo’ladi, uni qanday hal qilish kerak?
K: erim meni moddiy jihatdan qo’llab-quvvatlasin. Ammo u suhbatdan qochadi. Ehtimol, ota-onam avvalgidek meni qo‘llab-quvvatlaydi, deb o‘ylar. Mening oilamda ota-onam bir-birlarini juda qo’llab-quvvatladilar. Men yaxshi oilada o’sganman. Ular mendan xavotirda, men ularni xafa qilishdan qo’rqaman, chunki mening oilam ish bermadi. Men ularni xafa qilishni xohlamayman.
T: Ota-onang sen uchun qilganini ering uchun ham qilasan. Siz eringizga g’amxo’rlik qilasiz. G’amxo’rlik sizning oilaviy qadringizdir. Bu siz uchun muhim.
Va men qarama-qarshilikni ko’rmoqdamanki, siz eringizga vekselni (moliyaviy) taqdim etmoqchisiz va u uchun o’ylashni va unga g’amxo’rlik qilishni davom ettirasiz.
Ruhda qanday jarayonlar tugallanmaganligini yaxshiroq tushunish uchun biz tajriba o’tkazdik: tana hissiyotlari, his-tuyg’ulari va to’g’ridan-to’g’ri xabarlarga alohida e’tibor qaratgan holda mijoz va uning eri o’rtasidagi xayoliy dialog.
Sonya o’zini erining rolida tasavvur qilganda, to’satdan eri unga yordam bera olmasligini anglaganida, o’zi uchun qiziqarli kashfiyot qildi. O’z rolidagi og’irlik hissi va uning rolini tasavvur qilishda engillik hissi qarama-qarshi ko’rinardi.
K: Endi, o’z rolimda, u menga hech qanday yordam bera olmasligini tushunganimda, o’zimni juda yengil his qilaman.
Bunday vaziyatda mijoz uchun tugallanmagan jarayon g’amxo’rlikka bo’lgan ehtiyojni qondirish, boshqa odamdan g’amxo’rlik kutish edi. Tajriba shuni his qilish imkonini berdiki, hozirda Sonya o’ziga g’amxo’rlik qilishda eridan ko’ra ko’proq qobiliyatli.
Sonya bilan navbatdagi uchrashuvda uning e’tibori onasi bilan bo’lgan munosabatlarining ba’zi xususiyatlariga, bolaligida olgan ba’zi “xabarlarga” qaratildi. Va yana, boshqa odamdan nimadir kutishning tugallanmagan jarayoni (bu safar onadan) va boshqa odam o’zi xohlagan narsani berishga qodir emasligini anglash birinchi o’ringa chiqdi. Biroq, boshqasiga (va dunyo uchun) talablarni batafsilroq o’rganish bizga talablarni qayerda hal qilish mumkinligini va ehtiyojlarni qanday amalga oshirishni tushunishga imkon beradi. Ya’ni ehtiyoj va uni qondira olmaydigan odamni qanday ajratish mumkin.
Ushbu ish natijasida Sonya o’zining hayotiyligini tikladi, “divandan tushdi”, ish qidirish, o’zi va bolasining hayotini tartibga solish va hatto keyinroq sobiq eri bilan konstruktiv muloqot o’rnatish uchun kuch topdi.
Yana bir voqea juda faol va muvaffaqiyatli yashagan va ishlagan bir yigit bilan sodir bo’ldi, lekin bir vaqtning o’zida uning barcha istaklari to’satdan yo’qola boshladi, letargiya va yomon kayfiyat paydo bo’ldi.
Psixologlar depressiv kayfiyat inson o’tmishda ketishga va o’zi uchun muhim narsadan voz kechishga harakat qilganda, tugallanmagan jarayonlar va tugallanmagan vaziyatlarning natijasi ekanligini bilishadi.
Shuning uchun, gestaltistlar tomonidan tushkun kayfiyat bilan kelgan mijozlarga beriladigan savollardan biri so’nggi olti oy yoki bir yil ichida hayotda qanday voqealar va o’zgarishlar sodir bo’lgan? Olti oydan bir yilgacha – bu psixika tomonidan “kam ishlov berilgan” hodisadan keyin noqulay holatning rivojlanishiga vaqt topadigan davr.
Men misolini keltirgan yigit eslagan voqeani u “qiz do’sti va do’stlari oldida o’zini noqulay vaziyatda ko’rsatgan noxush holat” deb ta’rifladi. Shundan keyin “hayotda hamma narsa noto’g’ri ketdi”.
Anton ko’chada guruh bo’lib ketayotgan edi, kompaniya uni bezovta qila boshladi va uni qo’rqitdi, u qarshilik qilmadi, do’sti va qiz do’sti oldida uni biroz tepishdi. Vaziyat endi ishtirokchilarning hech biri bilan muhokama qilinmadi. Antonga u qizning ko’zida o’zini yo’qotganga o’xshaydi. “Men buni yaxshi tushunmadim