deal dunyoda hech qanday nizolar bo’lmaydi – haqiqatda, yaxshi kurashsiz, ba’zida muayyan masala bo’yicha yangi darajaga erishish mumkin emas. Mojaro ko’pincha haqiqiy tiklanishni keltirib chiqarishi, ba’zi narsalarni qayta ko’rib chiqishga va yangi kelishuvlarga erishishga yordam beradi. Rostini aytsam, mojarolarsiz bu unchalik qiziq bo‘lmasdi — mojarosiz deyarli har qanday hikoya yoki roman unutilishga mahkum bo‘lsa ajabmas.

Shu bilan birga, siz hali ham munosabatlarga qandaydir foyda keltiradigan tarzda janjal qila olishingiz kerak. Afsuski, hamma ham muvaffaqiyatga erishavermaydi. Munozara paytida odamlar odatda qanday harakat qilishlarini ijtimoiy psixolog Devid V. Jonson ochib berdi, u bahslashuvchilarni toshbaqalar, akulalar, ayiqchalar, tulkilar va boyqushlarga ajratdi.

“TOSHBAQA”

Agar siz bunday turdagi bo’lsangiz, janjal paytida ko’pincha boshingizni qumga ko’mib qo’yasiz. Vaziyatni og’irlashtirmaslik uchun siz o’z e’tiqodingizni qurbon qilishga va raqibingizning nuqtai nazarini qabul qilishga tayyormiz. Eng yaxshi strategiya emas – axir, yuragingizda siz uning tarafini qabul qilmadingiz, demak, kelajakda siz vaqti-vaqti bilan to’qnashuvlarga duch kelasiz.

“NAHANG”

Bunday odam bilan janjallashish unchalik yoqimli emas. U o’z e’tiqodlarini yirtqichning shafqatsizligi bilan himoya qiladi; uning eng yaxshi himoyasi – bu hujum. Bunday munozarachi o’z hamkasbining qo’rquvi va zaif tomonlari ustida o’ynaydi – u tarozini o’z foydasiga aylantirish uchun “kamar ostidagi” muloqot usullaridan foydalanadi.

Jonson ogohlantiradi: agar siz “akula” ni tez-tez yoqsangiz, tez orada uyg’un munosabatlarni unutishingiz mumkin.

“AYIQCHA TEDDI”

Ayiq toshbaqaga o’xshaydi, lekin agar u muammoni tinchlantirishni afzal ko’rsa, bu erda odam suhbatni tinch yo’nalishga o’tkazishga intiladi. Suhbatdosh burchaklarni yumshatadi, nozik mavzulardan qochadi, murosaga kelishni taklif qiladi, o’z munosabatini qurbon qiladi – bularning barchasi u uchun sevgan odam bilan munosabatlarni saqlab qolish muhimroqdir.

Ayiqning ideal dunyosida hech qanday nizolar bo’lmaydi. Afsuski, Jonsonning ta’kidlashicha, bunday odamlar instinktiv ravishda o’z ehtiyojlarini ahamiyatsiz deb bilishadi, ular uchun kurashishga arzimaydi.