Izzattillo Islomov
Deyarli har bir inson o’z qobiliyatlarini o’lchaydigan ichki shaxsiy taroziga ega. Ko’pincha bu shkalada faqat ikkita qutb mavjud – mutlaqo yomon yoki ideal va oraliq variantlar yo’q. Bu oq va qora (dixotomiya) deb ataladigan fikrlashdir.
Psixologiyada o’z-o’zini hurmat qilish, biz o’z shaxsiyatimizni kamsituvchi, nuqsonli, nuqsonli, noto’g’ri va ma’lum standartlarga javob bermaydigan narsa sifatida qabul qilsak, e’tiqod tizimi deb hisoblanadi. O’zini past baholaydigan odamlar uchun o’zlari haqidagi salbiy e’tiqodlar haqiqatan ham juda keskin, tishlash va ishonarli ko’rinadi, garchi ularni efirga uzatgan odam, qoida tariqasida, hali ham hayotiy tajribasi, xizmatlari va hatto yutuqlariga ega.
Gap shundaki, u o’zining fazilatlarini baholash tizimiga ko’ra “to’g’ri”, munosib va qobiliyatli odamning standartlari va standartlariga javob bermaydi. Bunday o’z-o’zini idrok etishning ildizlari bolalikdan, ota-onalarning o’z farzandiga bo’lgan munosabatiga borib taqaladi, u haqiqat tashuvchisi sifatida qabul qilinadi. Voyaga etganida, bu e’tiqodlar ko’pincha shubha ostiga olinadi – hech bo’lmaganda keyingi munosabatlar muammolari.
1. RAD ETISHDAN QO’RQISH
Ko’pincha muammolar sherik tanlash bosqichida boshlanadi. O’zini past baholaydigan va turmush o’rtog’iga ega bo’lishni juda xohlaydigan odam, xatti-harakatlari unga yoqmaydigan odamlar bilan munosabatlarga moyil bo’ladi. “U kabi kimsa” bilan turmush qurishga rozi bo’lganyagonayo’qotishdan qo’rqib, u hurmatsizlik va kamsitishlarga toqat qilishi yoki ochiq-oydin narsalarga ahamiyat bermasligi mumkin. kamchiliklar hamkori. Xususan, odam ko’pincha o’zini zaiflashtiradigan qaram munosabatlarga duchor qiladi.
Behruzbek Hamidov
