Shartsiz sevgi – bu odamlar o’rtasida mavjud bo’lishi mumkin bo’lgan eng yuqori va eng chuqur tuyg’ulardan biridir. Shaxslararo munosabatlar sharoitida ona va bola o’rtasidagi o’zaro munosabatlarda shartsiz sevgi ayniqsa muhimdir. Aynan empatiya, g’amxo’rlik va sadoqat ular o’rtasidagi munosabatlarning har bir hissiy va jismoniy jihatida namoyon bo’ladi.

Ona va bola o’rtasidagi so’zsiz sevgini asosiy omil sifatida tushunish inson rivojlanishi sohasidagi nazariyalar va tadqiqotlarni ko’rib chiqishni talab qiladi. Ushbu bog’lanishning mohiyatini tushuntirishning eng mashhur psixologik yondashuvlaridan biri biriktirma nazariyasiga asoslanadi.

Britaniyalik psixoanalitik Jon Boulbi tomonidan ishlab chiqilgan bog’lanish nazariyasiga ko’ra, ona va bola o’rtasidagi bog’liqlik bola hayotining birinchi yillarida shakllanadi va uning aqliy va hissiy rivojlanishida muhim rol o’ynaydi. Boulbi onaning o’z farzandiga so’zsiz bog’lanishi sog’lom shaxs rivojlanishining tabiiy va zarur komponenti deb hisoblagan.

Shartsiz sevgining ahamiyati ko’plab nazariyalarda va ilmiy tadqiqotlarda o’z aksini topgan. Bir qator tadqiqotlar shuni ko’rsatadiki, doimiy ravishda onalaridan so’zsiz mehr va qo’llab-quvvatlanadigan bolalarning hissiy va ruhiy holati yaxshilanadi. Bunday bolalar ko’pincha o’zini yuqori baholaydi, o’ziga bo’lgan ishonchni oshiradi va ruhiy tushkunlik darajasini pasaytiradi.

Hissiy mavjudlik tushunchasi ona va bola o’rtasidagi “shartsiz sevgi” uchun asos sifatida olinishi mumkin. Farzandiga o’z his-tuyg’ularini va his-tuyg’ularini ifoda etishga imkon beradigan ona cheksiz sevgi uchun sharoit yaratadi. Bo