Biz ongni tiklamasdan yashaymiz

Nevrologiya professori Endryu Budson va uning hamkasblari ongning mavjudligi fenomenini o’zimizni va atrofimizdagi dunyoni juda sekin anglashimiz bilan tushuntirishga yangi yondashuv haqida o’ylashga majbur bo’lishdi. Kundalik hayotda bir soniya ichida, reflekslar darajasida qaror qabul qilish va tegishli harakatlarni bajarish kerak bo’lgan ko’plab vaziyatlar mavjud. Ammo, agar omon qolish uchun kalit jarayonlar uchun ong kerak bo’lmasa, evolyutsiya nuqtai nazaridan nima uchun umuman zarurligi aniq emas.

Professor va uning hamkasblari ong dastlab epizodik xotira tizimining bir qismi sifatida rivojlangan deb hisoblashadi. U kelajakni rejalashtirish imkoniyatini yaratish uchun o’tmish xotiralarini birlashtirish, aralashtirish, tartibga solish bilan shug’ullangan va shug’ullanadi.

Keyinchalik bu funktsiyaga qaror qabul qilish, mavhum fikrlash, til kabi xotira bilan bevosita bog’liq bo’lmagan boshqalar qo’shildi.

Olimlar ongning manbai miya yarim korteksi ekanligiga ishonishadi va ongga ta’sir qiluvchi kasalliklarga Altsgeymer kasalligi va boshqa demanslar, migrenlar, shizofreniya, delirium tremens, dissotsiativ identifikatsiya buzilishi va autizmning ayrim turlari kiradi.

ONGSIZ: QAROR QABUL QILISH

“Bizning ongsiz miyamiz kelajakni moslashuvchan va ijodiy tasavvur qilish va harakatlarimizni shunga mos ravishda rejalashtirish uchun ongdan foydalanadi”tushuntirib berdiEndryu Budson. – Ya’ni, biz dunyoni idrok etmaymiz, qaror qabul qilmaymiz yoki harakatlarni bevosita amalga oshirmaymiz. Biz bularning barchasini ongsiz ravishda qilamiz va shundan keyingina, taxminan yarim soniya kechikish bilan, biz buni qilganimizni ongli ravishda eslaymiz.