Aybdorlik hissi – bu jirkanch, noqulay narsa, ayniqsa, agar siz uni o’zingizga qo’ysangiz va og’irlik ostida egilib, uni olib yursangiz.

Albatta, bu hayotga aralashadi. Va ba’zida men allaqachon uni olib tashlashni xohlayman, lekin bu har doim ham ishlamaydi.

Men tez-tez aybdor bo’lgan mijozlar bilan muloqot qilaman va boshqa kuni men “Vaqtimni bajardim” deb nomlangan texnikani o’ylab topdim. (Ehtimol, bu boshqa birovnikidir, bilmayman, bizga buni aniq o’rgatilmagan, lekin g’oyalar – ular havoda)

Bu texnika nima?

Men sizga nuqtama-bosqich aytib beraman:

Birinchidan: Siz o‘z aybingizni sudda isbotlangandek hisoblaysiz.

Aytaylik, 15 yil oldin yordamga muhtoj bo‘lgan do‘stingizga yordam bermaganingiz uchun o‘zingizni aybdor his qilasiz. Va do’stingiz sizni uzoq vaqt oldin kechirganga o’xshaydi va xafa emas, lekin aybdorlik hissi sizni kemiradi, ketmaydi va do’stingiz bilan muloqot qilishingizga to’sqinlik qiladi.

Ikkinchi: Aqliy jihatdan siz 15 yil oldingi holatga qaytdingiz. Go‘yo sizni sudga chaqirib, hukm qilishyapti, deyishadi, hukm: aybdor.

Uchinchisi: Ular qamoqqa yuboriladi. Siz esa shu 15 yil davomida unda o’tirasiz.

Va keyin, ya’ni hozir yoki bugun siz undan: “Mana, men vaqtimni xizmat qildim, men bo’shman” degan so’zlar bilan ozod bo’lasiz.

To‘rtinchidan: Siz bu ayb va huquqbuzarlikni unutib, yangi dunyoga borasiz. Siz o’tmishdagi ayb yukisiz yurasiz.

Xo’sh, yaxshi, lekin siz allaqachon “vaqt” qilganingizni qanday aniqlash mumkin?

Shunchaki.

• Nima qilganingiz yoki o’ylaganingizdan xavotirdamisiz? Shanba.
• O’zingizni aybladingizmi? Shanba.
• Bo‘lmasa nima bo‘lardi, deb o‘yladim… O‘tirdim.

Ya’ni, siz o’z aybingizni tan olganingiz uchun “jazoni” o’tagansiz.

Xo’sh, agar bu hali etarli emas deb o’ylasangiz, o’zingizga “muddat” belgilang, ungacha o’tiring va keyin o’zingizni toza vijdon bilan qoldiring. Faqat qo’yib yuborishga ishonch hosil qiling.

Sizning aybingiz sizning boshingizda.

Siz o’zingizning sudyangiz va o’zingizning qamoqxonangizsiz.

O’zingizni umrbod qiynashingiz mumkin bo’lgan bunday ayb yo’q. Ha, Rossiya Federatsiyasi Jinoyat kodeksida bunday moddalar mavjud, garchi ishonchim komil emas.

Ammo agar ular mavjud bo’lsa, unda siz ularni va sizning aybingizni solishtirishingiz mumkin. Sizning aybingiz haqiqatan ham umr bo’yi davom etadimi?

Buni sinab ko’rish uchun uchta notanish odamdan bunday odam bilan nima qilishlarini, ularni qanday jazolashlarini so’rang. Ishonchim komilki, umrbod “qamoq” sizning mubolag’asiz.

Shuning uchun, o’zingizni allaqachon ozod qiling, chunki siz allaqachon vaqt o’tkazgansiz, azob chekdingiz, “aybingizni” boshdan kechirdingiz. Qamoqxonangizdan chiqing va yangi hayotga o’ting.

ps: va atrofingizdagilar, iltimos, ularni bu qamoqxonaga haydamang, aks holda ular hali bunday texnologiyani bilmasligi mumkin…

 Hamkasblar, bu mening ushbu manbadagi birinchi maqolam, shuning uchun fikr-mulohazalarni qabul qilishdan juda xursand bo’laman.