Bu o’n olti yil oldin sodir bo’lgan. Men sirpanib ketdim, yiqildim va boshimning orqa qismiga qattiq urildim – va birdan tanamdan tashqarida o’zimni ko’rdim. Yuqoridan qayerdandir men o’zimni polda yotganimni va atrofimdagi odamlarni ko’rdim. Keyin oldimda qorong’u tunnel paydo bo’ldi. Men u bo‘ylab oldinda ko‘rinib turgan iliq, muborak nur tomon uchdim… Va kutilmaganda tanamga qaytdim”.

Farmatsevtika kompaniyasining xodimi o’ttiz besh yoshli Mixail bir necha yil ichida birinchi marta klinik o’lim holatida boshidan kechirganlari haqida gapiradi.

“Men bu haqda meni hushiga keltirgan shifokor bilan gaplashishga harakat qildim. U javob berdi: bu mening miyam kislorod ochligi tufayli paydo bo’lgan xayoliy vahiylar. Lekin u menga qanday qilib sun’iy nafas olayotganini yon tomondan ko’rganimni tushuntirmadi! Shifokor hatto tinglashni ham xohlamadi, u menga tinchlantiruvchi dori berdi.

Mixail bu haqda boshqa gapirmaslikka, shuningdek, u bilan bir necha marta sodir bo’lgan “tanadan to’satdan chiqish” ni sir saqlashga qaror qildi.

“Avvaliga qo’rqardim”, deydi u. “Men bunga e’tibor bermaslikka harakat qildim va o’zimni o’qishga sho’ng’idim. Ammo bu “hujumlar” yiliga bir marta takrorlandi va men psixiatrga bordim.

Men unga shunday lahzalarda men yaqin atrofdagi biror narsaga, masalan, daraxtga ko’chib o’tishimni va u nimani his qilishini his qilishimni aytdim. Ehtimol, behuda! Shifokor giyohvand moddalarni iste’mol qilganimni so’radi. Natijada, u menga trankvilizatorlarni buyurdi va mening alomatlarim ongsiz ravishda qudratli orzu ekanligini va shaxsiyatning bo’linishi boshlanishini ko’rsatishi mumkinligini qo’shimcha qildi. Men o‘zimni ruhiy kasalxonada yotganini tasavvur qilib, dahshat ichida uning kabinetidan chiqdim”.

Muvaffaqiyatli professional martaba Mixailni ruhiy salomatligi haqida ishontirdi, ammo u hali ham “hujumlar” qaytib kelishidan qo’rqadi.