MUAMMO NIMADA?

O’smir bilan ishonchli munosabatlarni o’rnatish oson emas. “O’smirlik” ning boshlanishi bilan kechagi chaqaloqning tanasida tez metamorfozlar boshlanadi. Gormonal o’zgarishlar shaxsiy tajribalar va ichki muammolar bilan birga keladi. Bolalikdan kattalikka o’tish juda og’riqli jarayon bo’lishi mumkin, shuning uchun bolaning “ajdodlar” bilan suhbatlashishga umuman qiziqmasligi ajablanarli emas.

“Taxminan o’n ikki yoshdan o’n uch yoshgacha, bola o’zini kattalar kabi his qila boshlaydi, ota-onalar esa boshqacha fikrda”, – tushuntiradi psixoterapevt Pavel Beschastnov. – Ko’pincha o’smir tanlash huquqidan mahrum bo’lib, o’zini bu ma’noda to’liq qobiliyatsiz deb biladi.

Qadriyat tizimlari va o’zini his qilish o’rtasidagi tafovut vakuumda yuzaga kelmaydi. O’smir qo’rqadi va ko’pincha to’g’ri, ota-onasi uni tushunmaydi yoki qo’llab-quvvatlamaydi – eng yaxshi holatda. Eng yomoni, ular salbiy munosabatda bo’lishadi, o’z fikrlarini ayblashadi va majburlashadi, suhbatni so’roqqa aylantiradilar.

OTALAR VA O’G’ILLAR

Agar shu paytgacha bola o’z his-tuyg’ulari va qarorlarini rad etish, tanqid qilish va qadrsizlantirish tajribasiga ega bo’lsa, u yana “ota-onasi” ga murojaat qilish ehtimoli juda past.

Kognitiv xulq-atvor terapevtiga ko’ra, ota-onalar bilan bog’lanmaslik qarori ko’pincha ongsiz darajada sodir bo’ladi: agar baribir bundan hech narsa chiqmasa, nega ular bilan baham ko’ring? Faqat o’zingiz uchun muammo va muammolarni yarating, bu allaqachon etarli.

Ota-onalar va bolalar o’rtasidagi farq bugungi kunda bolalar uchun aloqa o’rnini bosgan zamonaviy gadjetlar tufayli yanada kengayib bormoqda. Kattalar tezda o’z vakolatlarini yo’qotadilar va shunga o’xshash muammolarni boshdan kechiradigan va tajribangiz bilan o’rtoqlasha oladigan tengdoshlar maydonga kiradilar.