Psixiatr Frederik Perls: “Prognozda biz o’zimiz va dunyoning qolgan qismi o’rtasidagi chegarani biroz o’z foydamizga o’zgartiramiz”, deb yozgan edi. Biroq, prognozlar unchalik zararsiz emas. Prognozlarni bilish atrofda va ichkarida sodir bo’layotgan narsalarni yanada oqilona idrok etishga yordam beradi.

Salbiy his-tuyg’ularni tez-tez aks ettirganimizda, biz noqulaylikni boshdan kechiramiz. Haqiqatni tahdid sifatida qabul qilish orqali biz o’z ko’z o’ngimizda ideal “men” – “qurbon” yoki “solih odam” xayolini yaratamiz, garchi xohlasak ham, biz bunday emasmiz.

1. “U MENI YOMON KO’RADI!”

Rahbarlarimiz, hamkasblarimiz va qarindoshlarimiz bizni hech qanday sababsiz yoqtirmasliklarini his qilishimiz mumkin. Ishonchimiz komilki, bu asossiz dushmanlik har bir so’zda, intonatsiyada va qarashda yaqqol namoyon bo’ladi va biz bunday yumshoq paranoyya odatda boshqalarga nisbatan ongsiz antipatiyamizning proektsiyasi natijasida paydo bo’ladi deb o’ylamaymiz.

2. “QANDAY SEMIZ / XUNUK / BUZUQ!”

Ko’pincha birovning tashqi ko’rinishidan g’azablanishimiz o’zimizniki haqida o’ylashimizga sabab bo’ladi. Tanaga ijobiy ta’sir ko’rsatadigan modellarning fotosuratlaridagi haqoratli sharhlar bizni bunday g’azab ularning tashqi ko’rinishini qabul qila oladigan odamlarda tug’ilishi dargumon ekanligiga ishontiradi. Barkamol shaxslar boshqalarga nisbatan kamsituvchidir.