“Keling, mening amaliyotimdagi uchta voqeani ko’rib chiqaylik”, deb taklif qiladi psixoterapevt Jonice Webb.
- Ikki yil oldin otasi kutilmaganda vafot etganidan beri Jared befarqlik va xiralikni his qildi. Ushbu holatni engishga bo’lgan barcha urinishlar hech narsaga olib kelmadi. Ikki yil allaqachon o’tdi.
- Sandra doimo erkaklarning bir turiga – jiddiy munosabatlarga tayyor bo’lmagan tajovuzkor alkogolizmga jalb qilinadi.
- Klaudiya qiyin ajralishdan keyin g’azablangan va achchiq. U avvalgi normal holatiga qaytolmaydi.
Uchchalasi ham boshi berk ko’chada edi. Ular azob chekishadi, sarosimaga tushishadi. “Nega men bu vaziyatdan chiqa olmayman?” – deb so‘rashadi o‘zlariga.
Ularning baxtiga bu savolga javob bor. Javob juda oddiy, lekin ular juda qo’rqadigan narsani qilishni talab qiladi: o’zlarini qayg’uga yo’l qo’yish.
Insonning og’riqdan qochish istagi mutlaqo tabiiydir
Hech kim qayg’urishni yoqtirmaydi va bu tushunarli. Har qanday qayg’uning sababi kimnidir yoki biz uchun muhim narsani yo’qotishdir. Qayg’u har doim og’riq va yo’qotishni o’z ichiga oladi. Ammo qayg’u tajribasining o’zi og’riq yoki yo’qotish emas.
Insonning og’riqdan qochish istagi mutlaqo tabiiydir. Va yo’qotishdan qutulish uchun vaqt kerak. Shuning uchun qayg’u hamma uchun juda qiyin. Biz yuqorida aytib o’tgan bu uch kishi o’z qayg’ularini boshdan kechirmasliklari sababli boshi berk ko’chaga tushib qolishadi.
Jared faol ravishda hayotini yaxshilashga harakat qilmoqda, lekin u noto’g’ri ish qilyapti. U farovonligini yaxshilashga harakat qilmoqda. Afsuski, sport tadbirlarida qatnashish, sanalarga borish va ish loyihalarini muvaffaqiyatli yakunlash unga yo’qotish azobini engishga yordam bera olmaydi. Qayg’uni ortda qoldirish uchun siz uni boshdan kechirishingiz kerak, undan qochmang. U o’z his-tuyg’ularini – yo’qotish va qayg’u azobini qabul qilishi kerak. U o’zini xafa qilishiga ruxsat berishi kerak.
Uning g’azabi mudofaa reaktsiyasi, u og’riqni boshdan kechirishni istamaydi
Sandra boshqalar kabi erkak bilan normal munosabatda bo’lishni xohlaydi. U qayta-qayta ularni qurishga harakat qiladi. Nega u bir xil xatti-harakatlarini takrorlaydi? U sakkiz yoshida oilani tark etgan otasi uchun qayg’urishga hech qachon yo’l qo’ymagan. U butun umri davomida o’ziga o’zi takrorladi: “Men bu badbasharaga umuman ahamiyat bermayman”.
Uning g’azabi mudofaa reaktsiyasi; u uni dunyodagi hammadan ko’ra ko’proq sevishi kerak bo’lgan odam tomonidan tashlab ketilish azobini boshdan kechirishni istamaydi. Sandra o’zini yo’qotish og’rig’ini boshdan kechirishga, his qilishga va qayta ishlashga imkon bermaganligi sababli, u qayta-qayta u bilan chinakam yaqin bo’lolmaydigan va oxir-oqibat uni tark etadigan erkaklarni tanlaydi.