Bizning shaxsiyatimiz tanamizda juda aniq aks etadi, uning holatini, harakatini va o’zini namoyon qiladi. Bu holat kundalik hayotda himoya qiladigan zirhga o’xshaydi.

Tananing holati buzilgan, bukilgan yoki g’alati tuyulsa ham, noto’g’ri bo’lishi mumkin emas. Bu har doim biz hayotda duch kelgan, ko’pincha noqulay vaziyatlarga ijodiy munosabat natijasidir.

Misol uchun, men o’tmishda sevgida muvaffaqiyatsizlikka uchraganman va shuning uchun agar men yana yuragimni ochsam, bu yangi umidsizliklar va og’riqlar olib kelishiga aminman. Shuning uchun men yopilishim, ko’kragim botib ketishi, quyosh pleksusimning tiqilib qolishi, oyoqlarim qotib, taranglashishi tabiiy va mantiqiydir. O’tmishimdagi o’sha paytda hayotga qarshi turish uchun mudofaa pozitsiyasini qabul qilish mantiqiy edi.

Ochiq va ishonchli holatda, men rad etilganimda boshdan kechirgan og’riqlarga dosh bera olmasdim.

Garchi his-tuyg’ularning atrofiyasini yaxshi sifat deb atash mumkin bo’lmasa-da, o’z vaqtida u o’zini himoya qilishga va unga g’amxo’rlik qilishga yordam beradi. Shundagina u mening ko’rinishlarimning to’liqligida endi “men” emas. Psixosomatika bizga qanday yordam berishi mumkin?

TANA ENDI HIMOYA QILMASA

Tana biz hozir nima ekanligimizni, intilishlarimizni, o’tmishimizni – o’zimiz va hayot haqida nima o’ylayotganimizni ifodalaydi. Binobarin, taqdirning har qanday o’zgarishi, his-tuyg’ular va fikrlarning har qanday o’zgarishi tanadagi o’zgarishlar bilan birga keladi. Ko’pincha o’zgarishlar, hatto chuqur bo’lsa ham, birinchi qarashda sezilmaydi.

Hayotimning ma’lum bir nuqtasida men to’satdan mening pozitsiyam endi mening ehtiyojlarimga javob bermasligini, hayot o’zgarganini va yanada o’zgarishi va yaxshiroq bo’lishi mumkinligini anglab etishim mumkin.

Men birdan jinsiy zo’ravonlik yoki iktidarsizlik degan fikrga yopishib olish o’rniga, jinsiy hayotimda baxtli bo’lishim mumkinligini bilib oldim. Yoki men o’zimni butunlay sevgiga ochmoqchiman.

Bu eski bloklarni olib tashlash, tanani asbob kabi sozlash vaqti kelganligini anglatadi: bir torni torting, boshqasini bo’shating. Men o’zgarishga tayyorman, shunchaki o’zgarayotganimni tasavvur qilmasdan yoki bundan ham yomoni, allaqachon o’zgarganimga ishonaman. Harakat orqali tana bilan ishlashning maqsadlaridan biri o’zgarishdir.

O’ZINGIZGA 30% YASHASHGA RUXSAT BERISH

Hayotdan norozilik miqdori foydalanilmagan salohiyat miqdoriga to’liq teng – ya’ni biz yashamaydigan kuch, biz ifoda etmaydigan sevgi, biz ko’rsatmaydigan aql.

Lekin nima uchun harakat qilish juda qiyin, nega biz o’z-o’zidan o’zgarish qulayligini yo’qotdik? Nega biz xatti-harakatlarimiz va odatlarimizda mustahkam bo’lishga intilamiz?

Aftidan, tananing bir qismi oldinga, hujumga intilmoqda, ikkinchisi esa hayotdan yashirinib, orqaga chekinmoqda.

Sxematik tarzda buni shunday tasvirlash mumkin: agar men sevgidan qo’rqsam, tanadagi harakatlarning atigi 30% bo’ladi, bu sevgiga tayyorlik va hayot quvonchi sifatida namoyon bo’ladi. Menda 70% etishmayapti va bu mening harakat doiramga ta’sir qiladi.

Tana ko’krak qafasini siqib chiqaradigan va yurak hududini himoya qilishga moyil bo’lgan pektoral mushaklarni qisqartirish orqali ruhiy izolyatsiyani ifodalaydi. Ko’krak qafasi, kompensatsiya qilish uchun qorin bo’shlig’iga “tushadi” va hayotiy organlarni siqib chiqaradi va bu odamni hayotdan doimo charchagan his qiladi va uning yuz ifodasi charchagan yoki qo’rqinchli bo’ladi.

Bu shuni anglatadiki, bu 30% dan ortiq tana harakatlari aqliy darajada mos keladigan o’zgarishlarga olib keladi.