Katta yoshli bolalarning ota-onasiga nisbatan noroziliklari, da’volari, nafratlari… Ular bilan nima qilish kerak? Bu tajribalarning barchasi tan olinishi va tan olinishi kerak, lekin eng muhimi, psixologning ofisida ular orqali ishlashdir. Bundan tashqari, ular orqali ishlash har doim ham katta avlod bilan munosabatlaringiz nihoyat yaxshilanishini anglatmaydi.

Mutaxassisga borishdan oldin ham, bu vaziyatda o’zingiz qilishingiz mumkin bo’lgan biror narsa bormi?

CHEGARALARIMIZNI SEZISHNI VA TAN OLISHNI O’RGANISH

Ko’pincha ota-onalar bilan munosabatlar muammosi chegaralarni buzishdir: agar oilada boshqa odamlarning fikrlarini hurmat qilish va kutib olish odat tusiga kirmasa, boshqalarning talablari va ehtiyojlari e’tiborsiz qolishi mumkin.

Yuliya oilasida har bahorda qor eriganidan keyin qabristonga borish va ko’plab qarindoshlarining qabrlarini tozalash odat tusiga kirgan – qiz hatto ularning ba’zilarini tirik topa olmadi. Yuliya kichkinaligida ota-onasiga itoat qilgan. O’smirlik davrida u g’azablana boshladi, chunki bu unga kun bo’yi ketdi va u bu odamlarni ham tanimadi.

Uning qabristonga borishni rad etishga qo’rqoq urinishlari ota-onasi tomonidan qattiq rad etildi: “Qanday jur’at etasan, bu xotira!” Keyinchalik, u voyaga etganida ham, u ko’p yillar davomida ota-onasi bilan bu masalada kurashdi. Ota-onasi bir vaqtlar uning xohish-istaklarini inobatga olmaganligi sababli, Yuliya buni odatiy xatti-harakatlar deb hisoblaydi: u o’z farzandlarini qattiq tanqid qiladi va uning buyrug’iga binoan biror narsa qilishdan bosh tortganida, ularni xudbinlikda ayblaydi.