Psixoterapiyaga kelgan har qanday odamning hikoyasi butun bir turdagi hikoyadir. Har birimiz katta oila tizimining bir qismimiz, uning barcha a’zolari, hatto biz uzoq vaqt muloqot qilmagan yoki endi tirik bo’lmaganlar ham bir-birimizga ta’sir qiladi. Bizning intrapsixik maydonimizda vaqt yo’q: oila va urug’ning butun tarixi avlodlar orqali uzatiladi va ko’paytiriladi.

Bu haqda birinchi marta taniqli psixolog Anne Anselin-Schutzenberger gapirdi. “Ajdodlar sindromi” asarida u psixogenealogiya, og’zaki bo’lmagan muloqot va oilaviy aloqalar bo’yicha yigirma yillik ilmiy izlanishlarini hikoya qiladi. U o’z mijozlari bilan genosotsiogramma tuzdi – oila daraxti.

Bu avlodlar o’rtasidagi aloqalar, oilaviy hikoyalar va uzoq davom etgan fojialar barcha oila a’zolariga qanday ta’sir qilishini ko’rsatdi

Avlodlararo aloqalar juda ko’p ma’lumotlar bilan to’ldirilgan: travmatik voqealar, mojarolar va yo’qotishlar xotiralari. Bularning barchasi umumiy ongsiz sohada saqlanadi, uni ajdodlar xotirasi deb atash mumkin. Bu hayotda qanday namoyon bo’lishi mumkin?