Aqlli odamlar o’zlarining maxsus mutaxassislik yoki asosiy qiziqish sohalarida ko’p narsalarni bilishga moyildirlar. Donishmandlar ilmni turli manbalardan olib, asta-sekin hamma narsadan xabardor bo’ladilar. Bu ularni “hamma narsadan xabardor” qilmaydi, lekin bu juda katta imkoniyatlar maydonini ochadi.

Ma’lumki, ko’plab ilmiy kashfiyotlar begonalar tomonidan qilingan – shunchaki ularning fikrlash tarzi kamroq konservativ, inert va qat’iy. Har qanday sohada mutaxassis bo’lganimizda, bu bizning qo’limizni bog’laydi: fikrimizni o’zgartirish va xato qilish juda qo’rqinchli bo’ladi, chunki bu bizning mutaxassis sifatidagi shaxsiyatimizga putur etkazadi va bizning obro’-e’tiborimiz xavf ostida.

Ko’p tarmoqli fikrlash sizning nuqtai nazaringizga amin bo’lishingiz va barcha javoblarga ega bo’lishingiz kerak degani emas va bu erkinlikdir.

2. O’Z TARAFKASHLIGINGIZNI YENGISH QOBILIYATI

Biz hammamiz u yoki bu tarzda o’z nuqtai nazarimizni tasdiqlashga intilamiz. Bu shuni anglatadiki, agar biror narsaga ishonchimiz komil bo’lsa, biz haq ekanligimizga ishontiradigan har qanday omillarga e’tibor qaratamiz va e’tiqodimizga putur etkazishi mumkin bo’lgan barcha narsalarni e’tiborsiz qoldiramiz.

O’zingizning noto’g’riligingiz bilan kurashish juda qiyin va g’alati, aqlli odamlar uchun ob’ektiv bo’lib qolish ayniqsa qiyin, chunki ularda juda ko’p faktlar va ma’lumotlar mavjud.

Aqlli odam o’zining noto’g’riligini tan oladi, bu uning hayotiga xalaqit beryaptimi yoki yo’qmi deb o’zidan halol so’raydi va agar javob ha bo’lsa, hech bo’lmaganda u bilan kurashishga harakat qiladi.