Siz kundan-kunga kundalik hayot bilan kurashyapsizmi? Haqiqatan ham boshdan kechirayotganingizni hech kimga aytmasdan qiyinchiliklarni engishga harakat qilyapsizmi? Ehtimol, bu daqiqalarda siz bilan quyidagilar sodir bo’ladi.

1. “NIQOB” KIYISHGA MAJBUR BO’LISH SIZNI CHARCHATADI.

Jamiyatdagi muloqot bilan bog’liq har qanday holatlarda siz o’zingizning haqiqiy holatingizni yashirishga majbur bo’lasiz. Bu, odatda, energiyani yo’qotadi. Siz tabassum qilasiz, hamma narsa yaxshi deb o’ylaysiz, siz xohlagan yagona narsa – yig’lash, qichqirish, qalbingizdagi hamma narsani to’kish, bu yukdan xalos bo’lish.

2. MUAMMO HAQIDA GAPIRISHGA URINISH YORDAM BERMAYDI.

Sizni nima bezovta qilayotganini do’stlaringiz, oilangiz yoki maslahatchi bilan baham ko’rishga harakat qildingizmi? Ammo sizga nima bo’layotganini tushuntirishga urinish – bu haqiqiy qiyinchilik. Sizga hatto donoroq, aqlliroq va malakali odamlar ham sizni eshitish va tushunishga qodir emasdek tuyula boshlaydi. Ehtimol, bu muammoni o’zingiz hal qilishingiz kerak … Lekin qiyinchiliklarga qarshi kurashda to’liq yolg’izlikni his qilish, hatto kimdir sizga chin dildan yordam berishni xohlasa ham, bundan ham qiyinroq nima bo’lishi mumkin!

3. SIZ O’ZINGIZNI YOLG’IZ HIS QILASIZ

Atrofingizdagilardan uzilib qolganingizni his qilasiz. Ularning jismoniy mavjudligiga qaramay, siz qandaydir to’siq yoki devor sizni ajratib turganini his qilasiz. Va agar siz ular bilan tasodifan gaplashsangiz va suhbatlar juda mazmunli bo’lib chiqsa ham, ular sizni haqiqatan ham tushunmayotganini his qilolmaysiz. Natijada, siz o’zingizning muammolaringizni baham ko’rish va hal qilish o’rniga, boshqalarning muammolarini tinglash pozitsiyasini egallaysiz.