Do’stlar, bugun men psixologiyaga qilgan sayohatim haqida gapirmoqchiman. Men uchun psixologlik, ular aytganidek, hayotimning ikkinchi yarmidagi kasb. Men iqtisod bo’yicha birinchi oliy ma’lumotga egaman, imtiyozli diplomga egaman, garchi dastlab shifokor yoki jarroh bo’lishni orzu qilgan bo’lsam ham.
Lekin, afsuski, ota-onam meni bu kabi sifatda ko‘rishmadi va go‘yoki pul keltiradigan kasbga kirishimni talab qilishdi. Darhaqiqat, umrimda bir marta ham bunga muhtoj emasman. Ammo, shunga qaramay, imtiyozli diplom bor (garchi bu kimga kerakligi hali aniq emas). Amaliyot shuni ko’rsatadiki, bu juda keng tarqalgan hodisa.
Avvalo, men oila qurish bilan band edim va shu bilan birga o’zimni anglaganimni hech qachon unutmadim. Men turmush qurganimga 18 yil bo’ldi, turmush o’rtog’im bilan 23 yildan beri tanishmiz – ya’ni bolaligimizdan bir-birimizni bilganimiz shunday, hozir to’rt farzandimiz bor.