Bugungi Tantrum ortida nima bor? Faqat vaziyatli, tasodifiy sabab-yoki bu erda takrorlanadigan tizimli narsa bormi? Vaziyatli va tasodifiy narsalarga e’tibor bermaslik mumkin: dam oling va unuting. Va agar biz takrorlanishi mumkin bo’lgan narsa haqida gapiradigan bo’lsak, jiddiyroq o’ylashimiz kerak.

  1. Farzandingizni o’zingiz qilishni xohlagan narsadan boshlab, vazifalaringizni bajarishga o’rgating. Nikita qarsak chalishni yaxshi ko’radi. “Sasha qanday qilib qarsak chaladi? – Aqlli, Sasha! Va endi, Sasha, sigirning qanday qichqirayotganini ko’rsating! – Yaxshi!”- siz unga aytganingizni qilishga o’rgatasiz. U sizni tinglashni o’rganadi.
  2. Farzandingizni iltimoslaringizni bajarishga o’rgating, uni quvonch bilan qo’llab-quvvatlang. Agar siz bolani chaqirsangiz, u sizga kelishi kerak. Va bundan ham yaxshiroq – darhol murojaat qiling. Bola allaqachon sizga yugurishdan xursand bo’lgan vaziyatlardan boshlang va siz unga mazali narsa berasiz, yoki uni o’zingizga bosasiz va boshingizni silaysiz yoki u bilan kamida bir daqiqa o’ynaysiz. Tez orada qo’ng’iroq qilishni boshlang, ammo mazali bo’lmasdan. Ammo agar ular qo’ng’iroq qilsalar, u kelishi kerak. Bu darhol ketmaydi-ular takrorladilar, lekin erishdilar. Uning e’tiborini tortdi va onasi qo’ng’iroq qilganda kelishini so’radi. Qasam ichmang, lekin ayting: “onam qo’ng’iroq qilganda, siz darhol kelishingiz kerak!, va o’pish, quchoqlash kerak!
  3. Minimal talab qiling. Bola allaqachon boshqa birovning bolasidan o’yinchoqni olib tashlamaslik uchun, yiqilgan qo’lqopni o’zi ko’tarish uchun, o’z og’ziga bo’tqa qo’yish uchun etarlicha o’sgan… – Har doim sizning talablaringiz atrofdagilar tomonidan qo’llab-quvvatlanadigan daqiqalarni qidiring, shunda hatto buvilar ham hech bo’lmaganda jim turishadi. Agar bola uchun sizning talablaringiz juda ko’p bo’lsa, u sizning ko’plab talablaringizni bajara olmaydi yoki siz boshqalarning qo’llab – quvvatlashiga ega emassiz – so’rovlaringiz va talablaringizni olib tashlayotganda, boladan xohlagan narsani o’zingiz bajaring.
  4. Vazifalarni ishonch bilan bering. Bolaga qiyin bo’lmagan yoki hatto undan ham ko’proq xohlagan paytda qilsin. Farzandingiz har doim sizning iltimosingiz bo’yicha bajarishi kerak bo’lgan narsalarga ega ekanligiga ishonch hosil qiling. Bolada uning vazifalari borligini tushunish susaymasligi kerak va u buni qilishi kerak. To’shagingizni olib tashlang, stakanni olib boring, idishlarni yuving, do’konga yuguring – bularning barchasini o’zingiz qilishingiz osonroq va arzonroq bo’lishi mumkin, ammo siz o’qituvchisiz, shuning uchun o’zingizni ushlab turish, buni o’zingiz qilmaslik va har safar bolaga ishonib topshirish sizning vazifangizdir.
  5. Asta-sekin qiyin va mustaqil vazifalarga o’ting, asosan eng ijobiy fonda, kichik tartibsiz mustahkamlash va kamdan-kam hollarda katta.
  6. Bola buni qilishi, keyin kelishi va ko’rsatishi (yoki xabar berishi) kerak. U buni allaqachon o’rganganida, siz g’ururlanishingiz mumkin-sizning oldingizda allaqachon kattalar mas’uliyatli odam bor.