Bolalar

KATTALAR UCHUN BAXTLI BOLALIK

Katta bo’lishni istamaydigan kattalar – kidaltni qisqacha shunday tasvirlash mumkin (inglizcha kidult – kid+adult so’zidan)< a i=2>. Ba’zilar buni psixologik og’ish deb hisoblashadi, boshqalari bu infantilizmning namoyon bo’lishiga aminlar. Balki, qaysidir ma’noda ikkalasi ham haqdir.

Biroq, hali ham bahslashadiganlar ham bor: nostalji va “bolalikka tushish” urinishi – bu atrofda umidsiz melankolik bo’lganda aqldan ozmaslik uchun imkoniyat. “Men 5 oylik o’g’lim uchun qimmatbaho radio boshqariladigan kopter sotib oldim”, deb tan oladi Piter (32 yosh). – Endi men buni “sinovdan o’tkazyapman”. Men unga 2 yildan beri qarayman. Nihoyat, sotib olish uchun sabab.”

Bu yergastatistikaAQShdan: pandemiyaning ikki yili davomida o’yinchoqlar savdosi 37% ga oshdi. Avvaliga bu ko’tarilish oddiygina tushuntirildi: blokirovkadan qiynalgan ota-onalar hech bo’lmaganda zerikkan bolalarini band qilish uchun javonlardan hamma narsani supurmoqda. Ammo o’yinchoqlar uyushmasi tomonidan o’tkazilgan so’rov kutilmagan natija berdi: kattalarning 58 foizi o’zlari uchun o’yin va o’yinchoqlar sotib oldilar.

“Pokemon. Do’stlarim va men Pokemonni tutmoqdamiz. Hammasi kattalar, juda muvaffaqiyatli odamlar – bankirlar, o’qituvchilar, restavratorlar. Kechqurun biz atrofni aylanib, qayerda yashiringanini qidiramiz, – deb tan oladi Yegor (42 yosh). Firibgarlar juda ko’p. Va har kuni ularning soni ortib bormoqda.

Va agar ilgari firibgarlar masxara qilishdan qo’rqib, o’z manfaatlarini yashirishga harakat qilishsa, endi sanoat ular uchun ongli ravishda ishlaydi.

10 ming rublga Elvis Preslining Lego portreti haqida nima deyish mumkin? Yo’q, bu juda oddiy va arzon. 100 mingga Mingyillik Falcondan yaxshiroq ish qilaylikmi? Bu bolalar uchun emas, tavsiya etilgan yoshdagi 16-18+. Ushbu qurilish to’plamlari hatto porloq ko’zlari bo’lgan kattalar tomonidan reklama qilinadi. Bu endi maslahat emas, balki ochiqchasiga: “Firibgar bo’lish sharmandalik emas”.

Yoki Tanchiki o’ynash vaqti kelgandir? Yoki “Sims”mi? Aytgancha, virtual o’yinlar haqiqiy pulni talab qiladi – “ehsonlar”. Va bu bolalar emas, balki ularning ota-onalari bo’yalgan tankga 4 ming haqiqiy rubl sarflaydilar.

“Men doim retro diskotekaga boraman. Menda 1990-yillardagi bir nechta kiyimlar to’plami bor, men ularni bunday sayohatlar uchun maxsus saqlayman. Mening bolaligim musiqasi hech qachon qo’yib yubormaydi, – deydi Alla (39 yosh).

Bu kattalar o’zlarining xaridlari yoki xatti-harakatlari uchun o’zlarini aybdor his qilishadimi? Qoida tariqasida, yo’q. Ular shunday deyishadi: ular nihoyat bolaligida orzu qilgan narsaga ega bo’lishlari mumkin (yoki hatto orzu ham qilmagan, chunki u yo’q edi). Ular o’zlariga bolalik xotiralarini va sof baxt hissini qaytarish (yoki berish) uchun katta miqdorda pul sarflashga tayyor.

PSIXOLOGLAR NIMA DEYISHADI?

Bir paytlar nostalji va firibgarlar odatda bu bilan boshqariladi – “jinlar keltirib chiqaradigan” nevrologik kasallik hisoblangan. Bu 17-asr Shveytsariyasi bo’lib, u erda vatanni sog’inib yurgan yollanma askarlar xudojo’y deb hisoblanardi.

Zamonaviy psixologlar va olimlar o’zlarining jozibasini nostaljida ko’rishadi. Ga binoantadqiqot odamlarga o’tmishdan xabardor bo’lgan holda hozirgi kunni qabul qilishga yordam beradigan juda yorqin ijtimoiy tuyg’u. Garchi, albatta, o’tmishdagi qayg’u biroz tushkunlikka tushishi mumkin: nostalji odatda achchiq-achchiq, og’riqli his-tuyg’ularni qoldiradi.

Le Moyne psixologiya professori Kristin Batcho shunday deydi: “Biz kattalar uchun bolalik nostalgiyasi o’zimizni xavfsiz his qilgan, hech qanday muammoga duch kelmagan va bizni imkoniyatlarga to’la butun hayotimiz kutib turgan vaqtga intilishdir”. Kollej..