Olti yoshli Sasha to’rt yildan beri Moskva viloyatida buvisi bilan yashaydi. Avvaliga onasi uni har kuni, keyin dam olish kunlari, endi oyda bir marta ko‘rgani kelardi. Va buning uchun ayolni ayblash qiyin. U bor-yo‘g‘i 28 yoshda, ko‘rinishi yorqin, yuragi ezilgan, mas’uliyatli ish va Moskvada ijaraga olingan kvartira. “Men biroz joylashaman va sizni o’z joyimga olib boraman”, dedi u telefon orqali. Va qiz ishonadi, lekin hozircha u buvisi bilan yaxshi yashaydi. Bu yerda muhit yaxshi, odamlari mehribon.

Sasha tug’ilgan kunini intiqlik bilan kutayotgan edi: buvisi, onasi, ehtimol, butun hafta oxiri ularga kelishini aytdi. Shunday qilib, 22 sentyabr kuni ular pirojnoe, qovurilgan tovuq va kartoshka pishirdilar va kutish uchun o’tirishdi. Ammo ayol kelmadi. Uning muhim ishlari bor edi.

Qiz telefonni qulog’iga mahkam ushlab, Savelovskiy stantsiyasida poezd yaqinidagi olomon orasida bir soat o’tib, ayiqchani topshirmoqchi bo’lganini tingladi: “Yomg’irda ho’l bo’ldim, muzlab qoldim, uyga qaytishim kerak edi. taksida va ertaga juda muhim voqea.” …” Sasha unga achindi, lekin suhbat oxiridagi “Men seni sevaman” iborasi qandaydir keraksiz va begona bo’lib tuyuldi. U go‘shakni qo‘yib, buvisining yelkasida yig‘lab yubordi.

Sasha sharoitga ko’ra onalarning onalari tomonidan tarbiyalangan yagona odamdan uzoqdir

Kirillning ota-onasi shimolda yashaydi, eng yaqin maktab uydan 10 kilometr uzoqlikda, do’kon esa uch kilometr uzoqlikda. Buvimning esa Moskva markazida konsyerj va barcha qulayliklarga ega kvartirasi bor.

Arinaning onasi yaqinda farzand dunyoga keltirdi. U katta qizi uchun falokatli vaqt yo’q, chunki kichik bola uxlayotgan bo’lsa ham, u kir yuvishi, idishlarni yuvishi va kechki ovqat pishirishi kerak. Qiz esa kun bo’yi multfilmlarni tomosha qiladi. Buvim Arinani o’zi bilan olib ketmoqchi – bir muddat. U va uning bobosi nabirasini yaxshi ko’radilar, ularning shaharda ko’plab sport, badiiy va ma’rifiy to’garaklar bor. Arinaning onasi qizi hozircha u erda yaxshiroq bo’lishiga amin.

Biroq, ikkala holatda ham hamma narsa unchalik oddiy emas. Ha, ota-onalar quyoshda joy yutib olishlari va shaxsiy hayotini tartibga solishlari kerak. Ha, hayotida “hamma narsa allaqachon sodir bo’lgan” bobo va buvilar nevaralariga g’amxo’rlik qilishlari mumkin. Bu ularning ham samimiy istagi, ham qarzni to’lash kabi narsa, chunki bir vaqtlar o’z farzandlariga vaqtlari etishmasdi. Endi ular yetib boryapti shekilli.

Albatta, bolalar uchun eng muhimi – bu sevgi va g’amxo’rlik. Va agar ota-onalar buni bera olmasalar, bobo va buvilar tayyor bo’lishlari yaxshi. Biroq, ona va otadan ajralish bolaning shaxsiyatining rivojlanishiga va uning butun kelajakdagi hayotiga katta ta’sir ko’rsatishi mumkin.

NEGA ATROFIDA BO’LISH

“Ehtimol, hech kim bolalar uchun eng yaxshi variant mehribon ota-onalar bilan yashash ekanligi bilan bahslashmaydi”, deydi oilaviy psixolog Vladislava Ladmari. – Bola “tana go’shti, qon qoni”. Va uning butun ichki tuzilishi ularning davomidir. U baxtli bo’lib ulg’ayishi va o’z salohiyatini to’liq ochib berishi uchun unga yaqin bo’lishi uchun “prototiplar” kerak. Bu uning kimligini, unda nima va nima uchun ekanligini tushunish va his qilish, o’xshashlik va ishtirokni his qilish imkonini beradi. Ota-ona sevgisi don uchun suvga o’xshaydi: u bolaning o’sishi va rivojlanishiga eng yaxshi yordam beradi.

Ona

Ona bilan yaqinaloqa ayniqsa bolalik davrida – tug’ilishdan boshlab, bola o’zi uchun javobgarlik qobiliyatiga ega bo’lgunga qadar muhimdir. o’zi va mustaqil bo’ladi. Yaqin atrofda bo’lgan ayol uni energiya, sevgi, e’tibor va g’amxo’rlik bilan oziqlantiradi.

Ota

Ota ona va bolaga xavfsiz joy beradi, himoya qiladi, xavfsizlik hissini beradi”, – deya qo’shimcha qi