Ba’zi odamlar doimo ularning nima ekanligini so’rashadi. Boshqalar esa o’z-o’zini sinchkovlik bilan tekshirmasdan yashaydilar.
39 yoshli Mariya: «Men 26 yoshda edim va Anna bilan uchrashganimda o’zimni taniqli shaxs deb bildim, u tez orada mening yaqin do’stimga aylandi». “Anna uning har bir harakatini tahlil qilishi meni hayratda qoldirdi. Va u menga xuddi shunday savollarni berdi: sizni boshqa emas, balki shunday yo’l tutishga nima undaydi, nega buni sevasiz va buni emas? Men u bilan bahslashdim: shunchaki yashash etarli emasmi?! Ammo u menga chuqurroq motivlarni o’rganish ishtiyoqini berdi ».
Mariya nafaqat uning shaxsiyatining mohiyati, balki o’ziga bo’lgan bunday qiziqish qayerdan kelib chiqqanligi haqidagi savolga ham qiziqdi.
BIZNING ASBOBLARIMIZ
Dunyoni tushunish uchun bugungi kunda mikroskoplar va teleskoplar va hatto tutib bo’lmaydigan neytrino zarralari uchun tuzoq mavjud. Qanday qilib o’zingizni kashf qilishingiz mumkin? Buning uchun biz ming yillar oldin bo’lgani kabi o’z fikrimiz va kuzatishimizdan foydalanamiz. Va xotira unchalik ishonchli emasligi sababli, biz eslatmalarga murojaat qilamiz.
Lev Tolstoy yoshligidan to umrining oxirigacha kundalik yuritgan. U xolis bo’lishga harakat qildi. “Keling, mening shaxsiyatimni ko’rib chiqaylik”, deb yozadi u 26 yoshida. – Men jamiyatda xunuk, noqulay, nopok va o’qimaganman. Men asabiy, boshqalarga zerikarli, beadab, toqatsizman…”
Odatda qochib ketadigan narsalarni qo’lga kiritish orqali biz o’zimizga chuqurroq kira olamiz.
Va 56 yil o’tib, vafot etgan yili: “Axloqiy yuksalish masalasida men o’zimni shunchaki bola, talaba va yomon talabadek his qilaman, unchalik tirishqoq emasman”, deb yozadi u o’z maqolasida. “O‘z uchun kundalik” 1. Kamdan-kam odamlar o’zlari haqida to’liq ob’ektiv bo’lishi mumkin. Biz o’zimizni qondirishdan to’liq rad etishga o’tamiz.
25 yoshli Irina internetda kundalik yuritishni boshladi, chunki u boshqalar u haqida qanday fikrda ekanligini bilishni va xolis baho olishni xohladi. Ammo u tez orada uning kutganlari amalga oshmaganini angladi: “Menga turli voqealar haqida gapirish osonroq, chunki men o’zim haqimda yozganimda, men o’quvchilarning ko’ziga qanday ko’rinishim haqida beixtiyor o’ylayman va ularni xursand qilishga harakat qilaman. Shuning uchun, Tolstoy singari, men ham “o’zim uchun kundalik” boshladim va u erda o’z xarakterimga oid kuzatuvlarimni yozaman, men hali hech kim bilan baham ko’rishga tayyor emasman.
Ko’pgina psixoterapevtlar, ayniqsa, o’zimizdan va boshqalardan norozi bo’lsak, o’zimiz uchun kundalik tutishimizni tavsiya qiladi. Odatda yangi taassurotlar to’lqinida xotiradan qochib ketadigan narsalarni qo’lga kiritish orqali biz hissiyotlardagi takrorlanadigan reaktsiyalar va naqshlarni aniqlashimiz va xarakterimizni chuqurroq tushunishimiz mumkin.
YUZ IFODALARI KENG TARQALGAN EMAS
Voqealarga to’lib-toshganimizda, biz kamdan-kam hollarda ichki dunyomiz haqida savol beramiz. Biroq, shunga qaramay, bizni boshqalardan ajratib turadigan “men”, ya’ni shaxsiyat borligini his qilamiz.
“Men” ning mohiyati o’zingiz haqingizda abadiy ta’kidlashdir: “sen emas”, “ular emas”. “Men”ning mohiyati aynan “men”dir, deb ta’kidlagan faylasuf Vasiliy Rozanov2. – Bu yaxshilik ham, yomon ham emas: aniqrog’i, o’zlikning “yaxshiligi” izolyatsiyada, aralashmaslikda, hamma narsaga qarama-qarshilikda, o’zlikning “yomonligi” esa zaiflikda, itoatkorlikda, haqiqatda yotadi. bu hech bo’lmaganda “uyg’unlik” uchun va “janjal”dan qochish uchun boshqasi bilan yarashadi, u bilan birlashadi.