Izzattillo Islomov
Elina, men sizni tushunaman. Sizning his-tuyg’ularingiz bo’lgan odamning o’limini boshdan kechirish juda qiyin. Men sizga chin dildan hamdardman. Va men sizning e’tiboringizni muammoni qanday tasvirlayotganingizga qaratmoqchiman. Go’yo turmush o’rtog’ingizning o’limi bilan birga siz ham qisman vafot etgandeksiz. Bu boshqa odamda parchalanish, o’z shaxsiyatini yo’qotish belgisidir. Siz hatto depersonalizatsiya elementlari haqida gapirishingiz mumkin.
Sizning chuqur his-tuyg’ularingiz va azob-uqubatlaringiz munosabatlarda o’zingizni mustaqil shaxs sifatida his qilmaganligingiz tufayli kuchayadi. Siz uning hayoti, orzulari va ambitsiyalari bilan yashadingiz. Endi siz o’tkir yolg’izlikni his qilasiz. Shu darajaga yetdiki, hayotingiz qadrli bo‘lib ko‘rinmaydi.
Har bir hayot qadrli ekanligiga chuqur ishonchim komil. Siz shunchaki o’zingizni topolmadingiz, hayotingizning ma’nosini topmadingiz. Va buning sababi siz bo’lgan va azob chekkan bog’liq hissiy munosabatlardir. Siz o’zingizni odamdek his qilmadingiz. Siz o’z hayotingizni yaratmagansiz.
Ehtimol, taqdir sizga imkoniyat berib, taqdiringizni qurish, maqsadlaringizni topish va odamlar bilan munosabatlarni rivojlantirish vaqti kelganligini ko’rsatmoqda. Ha, bu qiyin. Ha, bu oson emas. Ammo natija sizga baxt keltiradi.
Siz hozir bo’lgan holatni mustaqil ravishda engish deyarli mumkin emas. Tushundimki, sizda befarqlik, nochorlik, ma’nosizlik hissi bor. Men sizga psixolog yoki psixologik yordam markazidan yordam so’rashingizni maslahat beraman. Ular sizni qo’llab-quvvatlaydi va o’zingiz duch kelgan vaziyatni engishingizga yordam beradi.
Behruzbek Hamidov
