SUB’EKTLAR PSIXIATRLARNI QANDAY ALDASHDI

1973 yilda “Science” jurnalida haqiqiy shov-shuvga sabab bo’lgan maqola chop etildi. U “Sog’lom odam ruhiy shifoxonada o’zini qanday his qiladi” deb nomlangan. Unda har tomonlama sog‘lom, hech qanday ruhiy kasallikka duchor bo‘lmagan insonlar tajriba o‘tkazish uchun qanday qilib ovoz eshitayotganidan shikoyat qilib shifokorlarga murojaat qilgani tasvirlangan.

Ularning ta’kidlashicha, ular ko’pincha ovozlar nima deyayotganini aniqlay olmaydilar, lekin ba’zida ular “bo’shliq”, “bo’shliq” yoki “taqillatish” kabi so’zlarni ajrata olishadi. Ushbu shikoyatdan tashqari, odamlar o’zlarini mutlaqo adekvat tutdilar va hayotlarida sodir bo’lgan haqiqiy voqealarni eslay olishdi.

Shunga qaramay, ularning barchasiga shizofreniya tashxisi qo’yilgan (manik-depressiv psixozdan qochib qutulgan bitta “bemor” bundan mustasno). Bu barcha “bemorlar” ikki oygacha kasalxonaga yotqizilgan. Hammasiga dori-darmonlar buyurilgan (garchi ular qabul qilmagan bo’lsa ham).

Stenfordlik psixolog Devid Rozenxan (o’zi psevdo-bemorlardan biri bo’lgan) tomonidan rejalashtirilgan ushbu tajriba natijasi shuni ko’rsatadiki, bitta alomat – “ovozlar” shizofreniya tashxisini aniq belgilash uchun etarli bo’lishi mumkin. ” hatto boshqa alomatlar va xatti-harakatlardagi anormalliklar bo’lmasa ham.