Sizga bir misol keltiraman. Qizim menga qarab:
“Ona, men tug’ilgan kunim uchun qizil bal raqs libosini kiymoqchiman.”
“Yo’q”, deb javob berdim men darhol.
“Nega?” – so’radi qizi.
“Bu raqsga tushish uchun.”
“Xo’sh, qachon kiyishim kerak? Yilda bir martami yoki nima?” – dedi bola jahl bilan.
Men o’yladim: muammo nimada? U uni kiyadi va xursand bo’ladi. Agar u ifloslangan bo’lsa, uni yuvishingiz mumkin. Avtomatlashtirish ishga tushdi: uni raqobatga kirish uchun, boshqacha qilib aytganda, yaxshiroq vaqtgacha qo’ying! Va agar biron sababga ko’ra bu vaqtlar kelmasa, kiyim shkafda o’lik vazn sifatida osilgan holda qoladi.
Biz bilamizki, fikrlar, umidlar, prognozlar tsiklida biz hayotimizni keyinga qoldiramiz. Boshqa misollarni keltirish mumkin: