aqinda bir misol keltiraylik. 2022-yil avgust oyida Finlyandiya Bosh vaziri Sanna Marin o‘zining ijtimoiy tarmoqdagi shaxsiy akkauntida do‘stlari bilan ichib, raqsga tushayotgan ziyofat videosini joylashtirdi. Ko’p o’tmay, yozuv ommaviy axborot vositalariga tarqaldi. Marin rasmiy uzr so’rashi kerak edi, u hatto g’azablangan jamoatchilikni tinchlantirish uchun giyohvand moddalarni tekshirish uchun ko’ngilli bo’ldi.

Yoki boshqa holat. 2020-yilda Avstraliya politsiyasi hibsga olingan sobiq futbolchi Dani Leydlining fotosuratlarini WhatsApp’dagi yopiq guruhiga joylashtirgan, biroq u fosh qilingan edi. 13 nafar politsiyachi ishdan bo‘shatildi, ba’zilariga esa shaxsiy hayotning daxlsizligini buzganlik aybi qo‘yildi.

Ushbu turdagi hodisalarning oldini olish uchun ko’plab kompaniyalar xodimlar uchun ijtimoiy tarmoqlarda bo’lishish mumkin bo’lmagan narsalarga oid yangi qoidalarni joriy qilishni boshladilar.

AGAR BIZ INTERNETDA JUDA OCHIQ BO’LSAK, QANDAY XAVF TUG’DIRAMIZ?

Har birimiz shaxsiy va professional hayot o’rtasidagi chegara qayerda joylashganligi haqida o’z fikrlarimiz bor. Ba’zilar hamkasblar bilan sof ish munosabatlarini saqlab qolishni afzal ko’radilar, boshqalari ularga do’st sifatida munosabatda bo’lishadi.

Ammo shaxsiy va ish joyingizni qat’iy ajratishga qaror qilsangiz ham, boshqa birov sizning shaxsiy hayotingiz haqidagi ma’lumotlarni Internetda joylashtirishi mumkinligini unutmang.

So’rov ma’lumotlari shuni ko’rsatadiki, bizning deyarli 50% do’stlarimiz, oilamiz yoki hamkasblarimiz ijtimoiy tarmoqlarda biz haqimizda oshkor qilmaslikni ma’qul ko’radigan ma’lumotlarni joylashtirishidan qo’rqishadi. Va shunga qaramay, ko’pchilik ixtiyoriy ravishda o’zlari haqida bunday ma’lumotlarni taqdim etadilar, ular keyinchalik afsuslanadilar.