Isteriyani o’rtada markazi bo’lgan doira yordamida tasvirlash mumkinmasalan, Kremlni o’rab turgan Moskva metrosi. Ammo isteriyaning markaziy nuqtasi Kreml emas, balki bo’shlikdir. Bu isteriyadagi asosiy narsa: markazda hech narsa yo’q. Odam o’zini bo’sh his qiladi. Bu katta azob-uqubatlar bilan bog’liq aql bovar qilmaydigan holat.

Inson o’ziga ega emas, o’zini topa olmaydi. U kimligini bilmaydi. U aslida nima istayotganini bilmaydi. Isterik odam azob chekadi, lekin nima uchun ekanligini tushunmaydi. U o’z azobini tushunolmaydi va uni engillashtirishga harakat qiladi. Va ichkarida hech narsa topolmagani uchun, u tashqaridan ushlaydi. U boshqalarga muhtoj va u boshqalarning ko’zgusida o’zidan nimanidir topish uchun ulardan foydalanadi.

Isteriya har doim odamlar orasida, tomoshabin bo’lgan joyda, boshqa odam bilan aloqada bo’ladi

Inson faqat “men”ni rivojlantirsa, o’zi bo’la oladi. Agar u boshqa odamning ko’ziga qaray olsa. Agar boshqa odamlar buni ko’rsalar, his qilsalar va jiddiy qabul qilsalar. Biz kimligimizni bilib olishimiz uchun biz uchrashadigan va biz bilan uchrashadigan “boshqa” kerak.

Agar bu sodir bo’lmasa, “men” geografik xaritada bo’sh joy bo’lib qoladi. Biz mashina haydashni o’rganamiz, sport o’ynaymiz, musiqa asboblarini chalamiz, matematika bilan shug’ullanamiz, lekin bu mashg’ulotlarning barchasida biz uchrashadigan hech kim yo’q. Biz turli xil ishlarni qila olamiz, lekin u erda markaz yo’q. “Men” boshqa odamni talab qiladi.

Rivojlanayotgan isterik odam o’zini topa olmadi, chunki u juda kam uchrashuvlar o’tkazgan, uni haqiqatan ham ko’rgan, o’zini unga bag’ishlagan, unga vaqt bergan, uni his qilgan, ichki iztiroblarini baham ko’rgan odamlar. U yolg’iz qoldi. U juda kam ko’rindi. U xafa bo’ldi va xafa bo’ldi. Va u yopildi. Va shuning uchun u o’zi uchun noma’lum bo’lib qoladi.

2. Isterik odam boshqalarga intiladi.Ammo u ichi bo’sh bo’lgani uchun u boshqasiga qanday yaqinlashishni bilmaydi va shuning uchun boshqa odam o’zini juda tez foydalanilganini his qila boshlaydi. Isterik odamlarni ushlab, ularni manipulyatsiya qiladi va bu haqiqiy uchrashuvga to’sqinlik qiladi. Unga yaqin bo’lganlar esa uni jiddiy qabul qilishmaydi. Ular o’zlarini himoya qilishadi, ular ketishadi va unga tanish bo’lgan og’riqni takrorlaydilar. Shu tariqa u qutulmoqchi bo‘lgan azobni yana qo‘zg‘atadi.