IBTIDOIY JAMOALARDAN O’RTA ASRLARGACHA

“Jinlik” tushunchasi ibtidoiy odamlarga tanish emas edi, lekin ular ba’zan ular bilan o’zaro aloqada bo’lgan ruhlar olamini juda hurmat qilishgan. Shaman, sehrgar yoki ruhoniy qabiladagi ruhlar bilan aloqa qilish uchun mas’ul edi. Va agar kimdir bilan g’alati narsa yuz bergan bo’lsa, masalan, odam ovozlarni eshitsa, ular unga ruhlar bilan muloqot qilish yoki ularni haydab chiqarishga yordam berishdi.

Qadim zamonlarda jinnilik qattiq xudolarning la’nati ekanligiga ishonishgan. Qolgan narsa bu jazoga chidash yoki qurbonlik qilish orqali Xudoni rozi qilishga urinish edi. Shu bilan birga, antik davrda Gippokrat maktabi paydo bo’ldi, uning ishtirokchilari aqldan ozish umuman ilohiy xususiyatga ega emas, odam bilan nima sodir bo’lishi hali ma’lum emas, degan g’oyani ilgari surdilar.