Ko’ngillilik

Filantropiyani qo’llab-quvvatlash jamg’armasi” ma’lumotlariga ko’ra, Rossiyada har ikkinchi kattalar xayriya ishlarida qatnashadi. Bu ishtirokni nima tushuntiradi? Javob odatda aniq: yaxshilik qilish oson (ba’zan SMS orqali ma’lum miqdorni o’tkazish kifoya) va modaga aylandi. Va bu moda sizni xursand qila olmaydi. Biroq, tizimli yordam uchun yaxshi niyat va yaxshi his-tuyg’ular etarli emas, ko’ngillilarga o’zlariga g’amxo’rlik qilish va o’z ishlarida umidsizlikka tushmaslik imkonini beradigan qoidalar kerak.

NIMA UCHUN BIZ YORDAM BERISHNI XOHLAYMIZ

Fidokorona yordam berish istagi biz uchun tabiiydir. Bir-birimizga g’amxo’rlik qilish urushlar, tabiiy ofatlar va kasalliklarga qaramasdan omon qolishimizga imkon beradi. Psixolog va jurnalist Daniel Goleman tadqiqotlarga asoslanib, bolalar yaxshilik va yomonlikni juda erta ajrata boshlaydi va mehribonlik ko’rsatadiganlarga jalb qilinadi. Bir yoshli bolalarga multfilm ko’rsatilgandan so’ng, uchburchak aylanaga slaydga ko’tarilishga yordam berdi va kvadrat, aksincha, aralashib, ular ko’pincha “yaxshi” uchburchakka etib borishdi. To’g’ri, agar ota-onalar bunday xatti-harakatni kuchaytirmasalar, keyinchalik bolalarda altruistik impulslarni namoyish qilish ehtimoli kamroq.

Umuman olganda, logoterapiya yaratuvchisi Viktor Franklning fikriga ko’ra, faqat o’z shaxsiyatidan tashqariga chiqqan va “tashqi dunyoda ma’noni kashf etgan” to’liq hayot kechirishi mumkin. O’zimizni o’zimizdan kattaroq narsaga bag’ishlash orqali biz baxtliroq bo’lamiz, hayotimiz taassurotlar va kashfiyotlar bilan to’ldiriladi, biz shaxs sifatida o’samiz. Bundan tashqari, bunday baxtga hedonik moslashuv tahdid solmaydi, deydi ijobiy psixolog Sonya Lyubomirskiy.

Yangi narsa (kvartira, mashina) sotib olish quvonchi juda tez o’tadi, lekin biz kimningdir hayotini o’zgartirganimiz, dunyoni yaxshiroq joyga aylantirganimizdan baxtiyorlik yanada kuchliroq va uzoqroq davom etadi.