Masofadagi ish

MASOFAVIY GURUH

“Ular bizga masofadan turib ishlashimizni aytishganda, biz avvaliga xursand bo’ldik”, deydi Olga. “Men ofisga borish uchun har kuni sarflaydigan ikki soatlik sayohat men uchun bepul bo’ladi deb o’yladim.” Men uxlash va uy atrofida nimadir qilish uchun vaqt topaman. Ammo oxirida ular ikki soat davom etishadi, shu vaqt ichida men hamkasbim bilan suhbatlashaman. Ilgari yangiliklar bilan bo‘lishishimiz uchun 10 daqiqa yetarli edi”.

“Oq yoqalar” deb ataladigan ofis xodimlarining hozirgi holatini urush bilan taqqoslash mumkin, deydi psixoterapevt Elena Aslanova. Ular travmadan keyingi sindromni rivojlantiradilar. Odamlar qo’rquvda, stressli sharoitda, kelajagi haqida noaniqlikda yashaydilar; tabiiyki, ular o’rtasidagi aloqalar ahamiyatsiz bo’lib qoladi. Bu omon qolish jarayoni.

Bizning psixikamiz shu tarzda yaratilgan. Odamlar o’z hayotlarini butunlay o’zgartirishlari va pul topishning boshqa usullarini izlashlari kerak. Biz jamiyat tomonidan rad etilganga o’xshaymiz, ammo yangi sharoitlarda qanday harakat qilish kerak? Qanday qilib omon qolish kerak? Biz hamkasblar va rahbarlarning fikr-mulohazalarini ko’rmayapmiz.

“KATTA SHAHARLARDA BIZ TEZ ORADA MASOFAVIY ALOQAGA O’TAMIZ” – ELENA ASLANOVA

Maslou piramidasiga ko’ra, biz o’zimizning asosiy ehtiyojlarimizni (oziq-ovqat, uyqu va hokazo) qondirganimizdan so’ng, bizda o’zimizni ifoda etish ehtiyoji paydo bo’ladi. Biz Robinzon Kruzo kabi butunlay yakkalanib yashay olmaymiz. Hatto Defoning qahramoni ham o’zining juma kunini kim bilandir muloqot qilish uchun cho’l orolda topdi. Bu jamiyatda to’planishning qadimiy insoniy instinkti, aks holda siz omon qola olmaysiz.

Psixologik nuqtai nazardan, bir guruh tomonidan rad etilishi, yaqin kishining o’limi yoki ajralishdan ham dramatikroqdir. Qisman o’z-o’zini izolyatsiyaga o’tishni emigratsiya bilan solishtirish mumkin – bu tanish atrof-muhit, makon va aloqani yo’qotishdir.

Vizuallar – ular dunyoni ko’zlari bilan idrok etadilar, suhbatdoshni ko’rishlari kerak. Bunday odamlar uchun jamoadagi muloqot juda muhimdir. Ular kim bilan muloqot qilayotganlarini bilishlari kerak.

Audio odamlar quloqlari bilan yaxshi ko‘radilar. Ular uchun maqtovlar muhim va printsipial jihatdan ularni yozma shaklda qabul qilishlari mumkin. Ular insonni, uning qiyofasini o’ylab topishlari mumkin va bunday mavjud bo’lish ajoyib.

Kinestetik o‘rganuvchilar masofaviy o‘qitishdan eng ko‘p zarar ko‘rdi. Ular bu dunyoni teginish orqali his qilishlari kerak. Ular taktil aloqaga muhtoj. Uchrashuvda elkama-elka o’tirish, qo’l berib ko’rishish, quchoqlash, bir chashka qahvani qo’ldan qo’lga uzatish. Ular jonli muloqotga muhtoj.

Ammo yirik shaharlarda biz tez orada masofaviy aloqaga kelamiz.

PENSIONERLAR HURMAT QILINMAYDI

“Men tadqiqot institutida ishlayman”, deydi Vladimir. — Faoliyatimiz ko‘rsatkichi ilmiy maqolalardir. Ular odatda tadqiqot natijalari asosida yoziladi, ba’zan hammualliflik qiladi. Biz bir laboratoriyada birga o’tirishga odatlanganmiz. Blokirovka paytida barcha nafaqaxo’rlar masofaviy ishlashga o’tkazildi, mening nashrlarim ancha kichrayib ketdi, chunki test natijalari yo’q edi. Yoki ulardan yosh va aqlli hamkasblar tezda foydalanadilar.

“Sinov muddati tugagandan so’ng darhol ishdan bo’shaganimda hamkasblarim meni tushunishmadi”, deydi 54 yoshli Sergey. “Va men uydan qanday ishlashni bilmayman.” Men osongina o’rnimdan turaman va ertalab soat 7 da nimadir qilishni boshlashim mumkin, lekin ofisdan. Men bunga juda o’rganib qolganman. Qolaversa, masofaviy ishlashga o‘tish bilan ular bizga ikki baravar to‘lashlarini ma’lum qilishdi. Demak, butun maoshim kvartira ijarasi va ovqatga sarflanadi. Shuning uchun men tug’ilib o’sgan Tula viloyatiga qaytdim.”

“Keksa odamlar ma’lum bir ritm va tartibga o’rganib qolgan”, deydi Elena Aslanova. — Albatta, ular uchun yangi formatda ishlashga moslashish ancha qiyin. Ilgari jamoada yuzma-yuz hal qilingan o’sha masalalar endi ba’zan shunchaki jim bo’lib qoladi. Bu yerda hamkasblar o‘rtasida tushunmovchiliklar kelib chiqadi”.

“Mening ko’plab mijozlarim o’zlarini izolyatsiya qilishda noqulay his qilishadi. Inson hali ham ijtimoiy mavjudotdir. Ba’zi shaxsiyat turlari masofadan turib ishlay olmaydi, deydi klinik psixolog Elena Beletskaya. — Ular hamkasblari bilan doimiy muloqotga muhtoj. Yoshimiz ulg‘aygan sari odatlarimizni o‘zgartirishimiz qiyinlashadi”.

NOSTANDART HOLATLAR

“Hamkasbimizning oilasida baxtsizlik yuz berdi – otasi vafot etdi”, deydi Amina. — Bu haqda umumiy suhbatdan bilib oldik. Oddiy paytlarda siz qandaydir tarzda odamni qo’llab-quvvatlashni xohlaysiz. Shunchaki quchoqlang va hamdardlik bildiring. Bu erda men qanday munosabatda bo’lishni ham bilmasdim. Va suhbatga qaraganda, men yolg’iz emasman. Bu qiz bilan birga ishlagan yil davomida biz bir-birimizni ko’rmadik. Xo’sh, unga nima deyishim kerak? ”