Teri/taktil ochlik, odam teginish ehtiyojini qondira olmaganida paydo bo’ladi. Subyektiv darajada, bu kerakli va haqiqiy teginish darajasi o’rtasidagi farq hissiyotlarida ifodalanadi. Bu erda kerakli miqdordagi teginishlar uchun umumiy qabul qilingan standartlar yo’qligini yodda tutish kerak.

Biriga doimiy “silash” kerak, ikkinchisi esa hech qanday teginishga toqat qilmaydi. 

Bu odatning asosiy sabablaridan biri bu bolalik tajribasi. Shunday oilalar borki, ularda ota-onalar ko’pincha bolasini quchoqlashadi, aynan shunday bola o’sib ulg’ayganida, ayniqsa teginishga muhtoj.

Ota-onasi teginish qobiliyatiga ega bo’lmagan boshqa oilalarda bir-biriga teginish begona va hatto jirkanchdir. Bunday oilalardan bo’lgan bola teginishga javoban keskin iboralarni tashlaydi: “Meni quchoqlamang!” Voyaga etganida, bunday odam turli xil strategiyalarni namoyish qilishi mumkin: aniq izolyatsiya va muloqotdagi qiyinchiliklardan tortib, “qo’lga olish” uchun zo’ravonlik istagigacha. 

Men inson uchun tanaga teginish nimani anglatishini tushunishni taklif qilaman.

1. tana teginish inson miyasi tomonidan yaqin atrofda bo’lgan odamning haqiqati sifatida tan olinadi. Inson ijtimoiy mavjudot ekanligini va aloqalarga muhtojligini hisobga olsak, uning mavjudligi xavfsizlik hissi sifatida qabul qilinadi va rivojlanishning ma’lum bir bosqichida butun psixikaning rivojlanishi uchun zarur shartdir.

2. Yoqimli teginishlarni boshdan kechirish oksitotsin gormonining faolroq ishlab chiqarilishiga yordam beradi. Aynan shu gormon bog’lanish mexanizmini ishga tushirish va shakllantirish, ishonch darajasini oshirish va qo’rquv, xavotir tuyg’ularini kamaytirish va umuman ijtimoiy aloqalarni o’rnatish uchun biologik muhim funktsiyani bajaradi.

3. Kortizol gormoni, stress gormoni ishlab chiqarilishi kamayadi, bu tabiiy ravishda xavfsizlik hissi yaratadi, bu ayniqsa tananing rivojlanishining dastlabki bosqichlarida muhim ahamiyatga ega. 

Taktil ochlikni boshdan kechirayotgan odamlarda:

– ifodalangan tashvish darajasi

– depressiyaga moyillikni rivojlantiradi

– befoydalik va foydasizlik hissi

– aleksitimiya o’zining va boshqalarning his-tuyg’ularini ifoda eta olmaslik va izohlay olmaslik sifatida namoyon bo’lishi mumkin. 

Natijada, teginishning etishmasligi tufayli, kimgadir bog’lanishni shakllantirishni istamaslik rivojlanishi mumkin va shunga ko’ra, insonning baxtli munosabatlarni qurish imkoniyatlari kamayadi.