Uning xiyonati fosh etilishidan oldin taxmin qilganmidim? Agar o‘zimga rost aytsam, ijobiy javob berishim kerak. Lekin qandaydir bir kuch hamma narsaga ko’zimni yumishga yordam berdi. Men u hech narsa demagani uchun, bu bizning oilamiz u bo’lishni xohlagan joy ekanligini anglatadi deb o’yladim.
Ha, u tez-tez kech qaytib kela boshladi, lekin u doimo qattiq ishladi. Anchadan beri jinsiy aloqa qilmaganimizni ham shunday tushuntirdim.
Karantin tufayli uyda qulflangan holda hamma narsa tugadi. Vaqti-vaqti bilan u go’yoki ishga ketgan, garchi men umumiy do’stim orqali bilganimdek, ularning idorasi butunlay yopiq edi. Endi u bilan uchrashgani ma’lum bo’ldi. Men asabiylashdim va o’zimga berilib ketdim, lekin men buni kelajakning beqarorligi haqidagi xavotirga aylantirdim. Ammo bizning barqarorligimiz haqiqatan ham larzaga keldi va bu faqat virus tufayli emas edi.
Hammomdagi suvni yoqib, telefonda uzoq gaplashayotganini, yashirishga uringanini eshitdim. Ammo bu erda ham men uning o’z maydoniga muhtoj ekanligiga o’zimni ishontirdim.
Bir kuni u telefonini oshxonada qoldirdi va men “sizni sog’indim” degan aniq xabarni ko’rdim. U jimgina unga ko’rsatdi va haqiqatni aytishni so’radi. Menda hali ham aralash tuyg’ular bor. Balki u yolg’on gapirsa, hammasi tushunmovchilik ekanligiga ishontirsa, men uchun osonroq bo’larmidi va yomon tush tugab qolardi. Ammo yo’q, u men so’raganimni qildi – u butunlay halol edi.
O’sha paytda bizning butun oldingi hayotimiz qandaydir masxara bo’lib tuyuldi va men hozir haqiqatga duch keldim. Men sigaret chekish uchun kirish joyiga tushdim. Men uning kvartiradan darhol g’oyib bo’lishini xohlardim va shu bilan birga men bundan qo’rqardim. Qaytib kelgach, o‘zimni tortib olmoqchi bo‘ldim, lekin yig‘lab yubordim.
Qo’rqib ketgan qizi yugurib keldi. Va keyin men undan ketishni va meni va bolani qiynamaslikni so’radim. Bir necha kundan keyin men undan savol bilan birinchi xabarni oldim: qizim va men qanday? Men javob bermadim, lekin paydo bo’lgan mavzudan xursand bo’ldim. Men uning xabarlarini kuta boshladim, lekin u g’oyib bo’ldi.