Men ijobiy fikrlashni xohlamayman

en norozilik bildirishni boshlayman: shaxsiyatimning salbiy tomoni bilan nima qilishim kerak? Nafrat, g’azab, dushmanlik, nafrat, qayg’u, qayg’u hissiyotlari bilanmi? Muxtasar qilib aytganda, ijobiy fikrlash dunyosidagi hamma narsa rad etilishi, yashirilishi yoki tuzatilishi kerakmi? Bu men ham. Va bu men uchun juda ko’p. Juda ko’p odamlar meni tuzatishimni va rad etishimni so’rayaptimi?

Bir marta ofislardan birida men qo’lda yasalgan “Ishga keldingizmi?” Tabassum. Tabassum qilolmaysizmi? Uyga bor,” va uni to’liq ma’qulladi. Darhaqiqat, bir hamkasbi Scylla va Charybdis ishdagi ofatlarga shaxsiy munosabatini bildira boshlaganida, bu juda bezovta qiladi.

Shunday qilib, to’liq paragraf, keyin sizning yoningizdagi kimdir yig’laydi yoki buzadi – bu masalaga umuman yordam bermaydi

“Ammo, aslida, qachon ijobiy bo’lmaslik joizmi, qachon yig’lash va sinish joiz?” — deb so‘radim o‘zimdan, ofisdan yozgi momaqaldiroqdan g‘amgin qirg‘oqqa chiqib. Uyga yoki ishga ketayotganda – yo’q, ishlamaydi, aks holda men baxtsiz hodisaga duchor bo’laman. Bu, albatta, uyda mumkin emas, ish bilan bog’liq muammolarni uyga olib borolmaysiz, buni hammamiz bilamiz. Yotishdan oldin – oh, shunday yoqimli daqiqani buzing. Ertalab – hech qanday holatda, bu allaqachon stressli, tayyorgarlik ko’rish va tashvishlanmaslik uchun har doim etarli vaqt yo’q.

Lekin Bax chaconne uchun to’g’ri vaqt qachon? Yoki Pink Floydning “The Wall” albomidagi g’azab uchunmi? Va agar men Brodskiyning “Bu mushuk, bu sichqoncha, bu lager, bu minora, bu onam va dadamni tinchgina o’ldirish vaqti” ni qayta o’qimoqchi bo’lsam, buning uchun men “” tamoyillarini buzishim mumkin. “Ijobiy fikrlash” yoki men sizga o’zingizni masxara qilishga ruxsat berilgan qulay daqiqani kutishim kerakmi? Aytgancha – kimga ruxsat beriladi?

Men faqat ijobiy fikr yuritganimdagina rozilik oladigan dunyoda yashashni xohlamayman. Bu mening “men” ning faqat yarmi. Va ba’zida, ruhiy tushkunlik paytida, “men” ning atigi 10%.