“Ular o’yindagi mag’lubiyatni mag’rurligiga etkazilgan chuqur yara sifatida his qilishmoqda”, – deya tushuntiradi junjiyalik tahlilchi Mariya Lomova. “Bunday odamning yo’qotishi to’satdan o’zini butunlay qadrsizlangan his qilishni anglatadi.” Va bu juda og’riqli.”

Ko’pchiligimiz engil yurak bilan yutqazamiz va yana omadimiz kelganda kulamiz. Ammo yutqazishni bilmaganlar mag’lubiyat uchun o’zlarini kechirmaydilar. Birovning g’alabasi uning muvaffaqiyatsizligi uchun o’zini qoralashiga sabab bo’ladi. “Va u o’zining ustunligini yana bir bor his qilish uchun yana o’ynashni boshlaydi”, deydi psixoterapevt Sergey Medvedev. “Bunday odamlar uchun hayot doimiy raqobatdir. O’yin faqat alohida holat.”

MUKAMMALLIKKA INTILISH

O’yindagi mag’lubiyatni yashirib bo’lmaydi. Uning har doim kamida bitta guvohi bor. Mag’lubiyatdan azob chekayotgan kishi uchun mag’lubiyat uning muvaffaqiyatsizligi boshqalarga ko’rinishini ham anglatadi.

“U o’zining nomukammalligi boshqalarning u bilan muloqot qilishni xohlamasligiga, ular uchun etarli darajada yaxshi bo’lmasligiga sabab bo’lishidan qo’rqadi”, deb davom etadi Sergey Medvedev. Ko’pincha bolalikdagi eng kichik muvaffaqiyatsizliklari uchun ota-onalari tomonidan jazolanganlar shunday his qilishadi. Har qanday holatda ham g’alaba qozonishga harakat qilib, ular hozir ham hamma tomonidan tan olingan eng yaxshi, mukammal bo’lish zarurligini tushunishga harakat qilmoqdalar. “O’yin (agar ular g’alaba qozonsa) ularga o’zlarini isbotlashga yordam beradi”, – ta’kidlaydi Mariya Lomova. “Tashqi muvaffaqiyat insonning muhimligini isbotlaydi va muvaffaqiyatsizlik uning yana yo’qolishini anglatadi.”