Menda “Hammasi” yoki “Hech narsa” bo’lishi kerak.
“Hammasi yoki hech narsa” – bu bizning ichki dunyomizda tez-tez eshitiladigan ibora. Biz ekstremallarga intilamiz, lekin bu ekstremallar o’rtasidagi muvozanatni topish hayotdagi haqiqiy uyg’unlik va qoniqishning kaliti bo’lishi mumkin. Keling, bu muvozanatga qanday erishish mumkinligini ko’rib chiqaylik. Buning uchun nima qilish kerak? Qayerga maqsad qo’yish kerak?
1-qadam: Ekstremallarni tushunish.
Birinchi qadam, “hammasi yoki hech narsa” salbiy oqibatlarga olib kelishi mumkin bo’lgan ekstremal ekanligini tushunishdir.
Bu erda Genri Fordning so’zlarini eslash muhim: “Ekstremallar zaif, faqat markaz barqaror”.
Biz markaziy holatda bo’lganimizda, biz atrofimizdagi hamma narsani ko’rishimiz va uni to’g’ri o’zgartirishimiz mumkin.
2-bosqich: Qadriyatlarni baholash.
Keyingi qadam shaxsiy qadriyatlaringiz va ustuvorliklaringizni baholashdir.
Stiv Djobs aytganidek: “Vaqtingiz cheklangan, uni birovning hayoti bilan yashashga sarflamang”.
Siz uchun nima haqiqatan ham muhimligini va sizga haqiqiy qoniqish keltiradigan narsani aniqlang.
3-qadam: Haqiqiy maqsadlarni qo’ying.
Haqiqiy va erishish mumkin bo’lgan maqsadlarni belgilash – muvozanatga erishishning asosiy jihati.
Eleanor Ruzvelt bizga eslatib o’tadi: “Hech narsadan ko’ra, biror narsa qilish yaxshiroqdir. Muvaffaqiyatsizlikdan ko’ra ozgina muvaffaqiyat yaxshidir”.
4-qadam: Ehtiyotkorlikni mashq qiling.
Ehtiyotkorlik – hozirgi paytda mavjud bo’lish san’ati.
Jon Kabbat-Zinn aytganidek, “Bir lahzalik mavjudlik amaliyoti” hamma narsa ” va “hech narsa” o’rtasida barcha his-tuyg’ularimiz va tajribalarimiz uchun joy borligini ko’rishga yordam beradi.”
Natija: Turli xillikdagi uyg’unlik.
“Hamma narsa” va “hech narsa” o’rtasidagi muvozanat sari sayohatimizni yakunlaganimizda, keling, Mark Tvenning so’zlarini eslaylik: “Hamma narsa o’rtacha darajada yaxshi va foydalidir”.
Bizning barcha istaklarimiz, intilishlarimiz va his-tuyg’ularimiz uchun joy mavjudligini tan olish bizga haqiqiy uyg’unlikka erishishga imkon beradi.
Oxir oqibat, “hamma narsa” va “hech narsa” o’rtasidagi muvozanat ambitsiya va ehtiroslardan voz kechishni anglatmaydi, aksincha, hayotdan uning barcha go’zalligi va xilma-xilligidan zavqlanishimizga imkon beradi.
Bu bizga oddiy zavq-shavqlardan qoniqish topishga va baxt lahzalarini chinakam qadrlashga yordam beradi.