Tatyana, siz haqsiz, hayot tez o’tadi va sizga oila kerak. Endi siz qizingizning oilasisiz. Keyinchalik nima bo’lishi, u va sizning shaxsiy hayotingiz qanday bo’lishi noma’lum, ammo hozircha siz bir-biringizsiz. Bu etarlimi yoki yo’qligini bilmayman, hukm qilish sizga bog’liq.

Uning eri va bolalari bo’lishini xohlaysizmi? U nimani xohlaydi: otangiz yoshroq ayol uchun oilani tark etmasligini, siz boshqa erkak bilan munosabatlarni boshlamasligingizni yoki boshqa narsa? Biz boshqalar uchun yoki boshqalardan nimani xohlashimiz bir narsa, ularning hayoti qanday bo’lishi boshqa masala. Bu uning bilan sodir bo’lgan qizining aybi bormi? Siz ham shunday deb o’ylaysiz, u ham shunday.

Agar “ayb” so‘zini “mas’uliyat” so‘zi bilan almashtirsak-chi? Vaziyatga yangi nuqtai nazar darhol paydo bo’lganga o’xshaydi. Ha, ko’p narsa amalga oshmaydi, orzular ro’yobga chiqmaydi, odamlar xiyonat qiladi va umidsizlikka tushadi, lekin biror narsani o’zgartirish va uni o’z qobiliyatingiz bilan qabul qilish imkoniyati mavjud. Atrofingizda sizni xafa qiladigan ko’p odamlar bor. Xo’sh, nega o’zingizga va eng yaqin odamlaringizga zarar yetkazasiz?

“Mening katta yoshli qizim meni yomon ona deb o’ylaydi.”

Siz qizingizga ergashishdan charchaganingizni yozasiz. Agar men to’g’ri tushungan bo’lsam, u sizning sharhlaringizni og’riqli qabul qiladi, demoqchisiz, shuning uchun janjal bo’ladi. Xo’sh, nega bunday izohlar qilish kerak? Ularning foydasi yo’qligini ko’rasiz. Og’riqli reaktsiya faqat allaqachon shikastlangan joyga tegsa paydo bo’ladi. Og’rigan joyini urasan va buning uchun qizingdan minnatdorchilik kutasanmi?