O’Z-O’ZINI TASDIQLASH USULI SIFATIDA TARTIBSIZLIK
Uydagi surunkali tartibsizlik hayotingizni tartibga keltira olmaslik yoki buning uchun mas’uliyatni o’z zimmasiga olishdan bosh tortishni yashirishi mumkin. Tartibsiz odam har doim boshqalardan, masalan, ota-onasi bolaligida unga ko’rsatgan yordamni kutadi.
Ba’zida bu buzuqlik “kamuflyaj” xarakteriga ega. Har bir inson o’z tartibsizliklarini suvdagi baliq kabi boshqaradigan, bir zumda kerakli narsani oladigan yoki qog’ozlar uyumidan kerakli eslatmani oladigan odamlarni biladi. Agar ular hamma narsani tartibga solishsa, ular hech narsa topa olmaydilar. Ushbu turdagi odamlar yashaydigan maftunkor tartibsizlik ularning ijodkorligining namoyon bo’lishi va dunyoga: “Men xohlagancha yashayman” deb aytishning bir usuli.
“Men atrofimda tartibsizlikni yarataman, chunki ular mendan tartibni talab qiladilar.” Bunday xatti-harakatlar odatda o’smirlik davrida boshlanadi – norozilik, umumiy qabul qilingan qoidalarni rad etish va o’zini tasdiqlash yo’lini izlash. Bunday odamlar uchun asosiy narsa – jamiyat va ota-onalar tomonidan o’rnatilgan qoidalarga rioya qilmaslik.
TARTIBSIZLIK HAVO NAFASI VA ERKINLIKNING NAMOYON BO’LISHIGA O’XSHAYDI
Shunday qilib, biz o’z o’smirlik komplekslaridan hali voz kechmagan va tartibsizlikni o’zini o’zi tasdiqlash usuli sifatida ishlatadigan fohishalarning bir turi bor degan xulosaga keldik. Yoki ijtimoiy nazorat va tashqi bosim natijasida ularning hayotiga kirgandir? Tashqi bosim ichki kuchlanishga aylandi, odam shunchaki undan bo’g’ishni boshladi. Va tartibsizlik xavfsizlikning “valfi” ga, toza havo nafasiga aylandi.
Qabul qilamizki, ba’zida bunday xatti-harakatlar oddiy dangasalikni ko’rsatadi.