Nega odamlarga ishonmaymiz

“Meni aldamaysizmi? Qachongacha u meni qo’llab-quvvatlay oladi? Ishonchsizlik – bu tashqi tahdidning noxush ogohlantirishi, ya’ni bizning fikrimizcha, zarar etkazishi mumkin bo’lgan narsa.

“Biz ko’pincha haqiqiy vaziyatga nomutanosib bo’lgan va bizni to’sib qo’yadigan, falaj qiladigan, to’liq hayot kechirishimizga to’sqinlik qiladigan xatti-harakatlar haqida gapiryapmiz”, deb tushuntiradi Maura Amelia Bonanno, madaniy antropologiya bo’yicha mutaxassis. – Ishonchsiz odam dunyo bilan aloqa qilmaslik uchun ijobiy narsalarni so’raydi. Qolaversa, u xurofotlarga to‘la”.

Ishonchsizlik qayerda tug’iladi va nima uchun?

BOLALIKDA ILDIZLAR

Javob amerikalik psixoanalitik Erik Eriksondan keladi, u 1950-yillarning oxirida “asosiy ishonch” va “asosiy ishonchsizlik” tushunchalarini insonning tug’ilishdan ikki yoshgacha bo’lgan rivojlanish davrini belgilash uchun kiritgan. Bu vaqtda bola o’zini qanday sevishini va qabul qilinishini his qilishini aniqlashga harakat qiladi.

“Ishonch va ishonchsizlik erta bolalik davrida rivojlanadi va sevgining namoyon bo’lish sonidan ko’ra ko’proq ona bilan bo’lgan munosabatlar sifatiga bog’liq”, deydi Jungiyalik psixoanalitik Franchesko Belo.

Boshqa odamga ishonch yo’qligi ko’pincha o’zingizga ishonchsizlikni anglatadi

Eriksonning fikricha, ikkita omilning kombinatsiyasi bolalarda onasiga ishonchni rivojlantirishga yordam beradi: bolaning ehtiyojlariga sezgirlik va ota-ona sifatida o’ziga ishonch.

34 yoshli Mariya: “Onam doim do’stlarini yordamga chaqirardi, xoh uyga yordam berish uchunmi, xoh menga yordam berish uchunmi”, deydi. “Bu o’zimga ishonchsizlik oxir-oqibat menda o’zini tutdi va ishonchsizlikka aylandi.”

Asosiysi, o’zingizni sevishingizni his qilish, shuning uchun o’zingizga bo’lgan ishonch oshadi va kelajakda hayotdagi qiyinchiliklar va umidsizliklarni engish qobiliyatiga aylanadi. Aksincha, agar bola ozgina muhabbatni his qilsa, oldindan aytib bo’lmaydigan tuyuladigan dunyoga ishonchsizlik ustunlik qiladi.

O’ZIGA ISHONCH YO’QLIGI

Aldaydigan hamkasb, saxiylikni suiiste’mol qiladigan do’st, xiyonat qiladigan sevgan … Ishonchsiz odamlar “munosabatlar haqida idealistik nuqtai nazarga ega”, deydi Belo. Ular boshqalardan juda ko’p narsani kutishadi va o’zlarining haqiqatlari bilan eng kichik nomuvofiqlikni xiyonat deb bilishadi.

Ba’zi hollarda bu tuyg’u paranoyaga aylanadi (“Hamma menga yomonlik tilaydi”) va ba’zida bema’nilikka olib keladi (“Mening sobiqim meni hech qanday tushuntirishsiz tark etdi, shuning uchun hamma erkaklar qo’rqoq va yaramas”).